Φέρνει ο Παππάς έσοδα στο κράτος με άδειες και ΕΡΤ;

Η λειτουργία της ΕΡΤ το 2016  κοστίζει πλέον 133εκ. [εδώ]. Το ίδιο και το 2017. [εδώ]
Το 2015 τα ετήσια έξοδα της ΕΡΤ ήταν 87εκ. [εδώ] δηλ. 133εκ-87εκ=46εκ/ετησίως λιγότερα
Το 2014 τα ετήσια έξοδα της ΝΕΡΙΤ ήταν 82,2εκ [εδώ] δηλ.133εκ-82,2εκ=50,8εκ/ετησίως λιγότερα
Το 2013 που έκλεισε η ΕΡΤ (11 Ιουνίου) ο προϋπολογισμός της έφτανε τα 205,4εκ.με 92εκ.το κόστος μισθοδοσίας 2.656 υπαλλήλων [εδώ]
Το δε 2012 τα ετήσια έξοδα της παλιάς ΕΡΤ ήταν 245εκ [εδώ]

Αυτά τα επιπλέον 50,8εκ/έτος μεταφράζονται σε ισόποσο ποσό φόρων που πρέπει να καλύψει ο φορολογούμενος. Το "πλεόνασμα" της ΕΡΤ [τελος_ΕΡΤ μεσω ΔΕΗ-έξοδα_ΕΡΤ] που όπως λένε οι προπαγανδιστές στις typologies "παει στους δανειστές" είναι αυτό που γλιτώνουμε από πρόσθετους φόρους. Ή αλλιώς διατυπωμένο η ΕΡΤ/ΝΕΡΙΤ συνεισφέρει δια του "πλεονάσματός" της στο Πρωτογενές Πλεόνασμα του Κράτους (αυτό το πράμα που πληρώνει τους τόκους του χρέους μας που είναι κάπου 6δις ετησίως) [εδώ].
Ο Παππάς & ΣΥΡΙΖΑ όμως προτιμούν να το ρουφάει η κόκκινη ΕΡΤ.

Από την διαγωνισμό των 10ετών αδειών η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το ότι θα λάβει σε 3 δόσεις 256εκ./10έτη=25,6εκ/έτος.
Έναντι του τέλους συχνοτήτων 2% επι του τζίρου που πλήρωναν τα κανάλια έως τώρα [είναι χονδροειδές ψέμα πως δεν πλήρωναν τίποτα], δηλαδή περίπου 200εκ*2%=4εκ/έτος (το 200εκ ήταν προ κρίσης 3-4 φορές υψηλότερο)
25,6-4=21,6εκ/έτος διαφορά δηλαδή

Άρα είναι σαν να αυξάνει τον φόρο συχνοτήτων των ιδιωτικών καναλιών από 2% σε 13%. Ή καλύτερα να επιβάλλει έναν "φόρο ολιγοπωλίου συχνοτήτων" 13%-2%=11% 

Συνεπώς θα μπορούσε να πει κανείς πως ο "φόρος ολιγοπωλίου συχνοτήτων" βοηθά στο να χρηματοδοτηθεί  η μετατροπή της ΝΕΡΙΤ σε ΕΡΤ, δηλαδή η (επανα-)πρόσληψη κάπου 1.500-2.000 στο δημόσιο. Με συνολικό κόστος μισθοδοσίας 55εκ.  Βοηθάει βέβαια εν μέρει, λιγότερο κι από το μισό, 21,6εκ από τα 50,8εκ. 
Οδηγώντας όμως περίπου άλλους τόσους στην ανεργία στα ιδιωτικά κανάλια που θα κλείσουν. Και κάνοντας τις θέσεις εργασίας στα 4 κανάλια περισσότερο ανασφαλείς και θέσεις γαλέρας λόγω του αυξημένου κόστους λειτουργίας που συνεπάγονται αυτά τα επιπλέον 21,6εκ./4=5,4εκ/έτος που πρέπει να δίνει η κάθε επιχείρηση.
(Ο Βαρδινογιάννης έκρινε πως με πάνω από 18εκ./10έτη=1,8εκ/έτος δεν βγαίνει με τίποτα ένα κανάλι, ακόμα και σε ολιγοπώλιο, κι αυτό κάτι λέει ίσως).

Το καθαρό όφελος του κράτους δεν βέβαια είναι ούτε κατα διανοια 21,6εκ. Αν σκεφτεί κανείς αυτά που θα χάσει το κράτος λόγω μειωμένων κερδών/ζημιών στα κανάλια (29% στις ΑΕ, 15% στα μερίσματα από το 2017), λιγότερο ΦΠΑ, ασφαλ. εισφορές κλπ το καθαρό όφελος ίσως να είναι ένα μικρό κλάσμα των 21,6εκ/έτος. 
Και ίσως και αμελητέο σε σύγκριση με το χαράτσι των 50,8εκ/ετησίως που μας κοστίζει η μετατροπη της ΝΕΡΙΤ σε κόκκινη-ΕΡΤ...

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η μεταφορά πόρων, εργαζομένων και πληροφόρησης από τον ιδιωτικό στον κρατικό τομέα μέσω

(α) της μετατροπής της ΝΕΡΙΤ σε ΕΡΤ
(β) της καθιέρωσης ολιγοπωλίου στα ιδιωτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας
είναι μεν στρατηγική επιλογή με κάθε μέσον - νόμιμο ή μή -  της αριστερής (ευρω)κομμουνιστικής μας κυβέρνησης στην πορεία για τον Δημοκρατικό Σοσιαλισμό, αλλά κοστίζει πολύ.  Τα καθαρά έσοδα από τις άδειες (λιγότερα των 21,6εκ/έτος) δεν καλύπτουν με τίποτα τα πρόσθετα έξοδα της ΕΡΤ (50,8εκ/έτος).  Και τα επιβαρύνεται ο ελληνικός λαός σε περίοδο ύφεσης και λιτότητας.
_____
[Σημ. αυτές οι τέσσερεις 10ετείς άδειες είναι λέει νόμιμες, ενώ οι προηγούμενες ανανεούμενες ετησίως δεν ήταν..Αλήθεια αν η ανανέωση των προσωρινών ήταν για 5 χρόνια ή η διάρκεια των δημοπρατούμενων ήταν για 5 χρόνια τι θα ήταν προσωρινές ή μόνιμες;]

_____
Σημ. Στις παραμπομπές του κειμένου από τις typologies των συριζαίων προπαγανδιστών  θέλει αποκωδικοποίηση για να καταλάβεις την αλήθεια

_____

Προσθήκη 21.12.2016
Η εταιρεία ως εκ τούτου συνεισέφερε 91,4 εκατ. ευρώ στο πρωτογενές πλεόνασμα του κρατικού προϋπολογισμού [2014]. Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ και με αποφάσεις του Νίκου Παππά, η συνεισφορά μειώθηκε στα 75 εκατ. ευρώ για το 2015 και στα 50 εκατ. ευρώ για το 2016.

https://insidestory.gr/article/ert-tria-hronia-meta?token=75MX076LCV

[καλό και αναλυτικό για την ΕΡΤ, τα μπερδεύει όμως κάπως για το οικονομικά] 

Χαρίτων Χαριτωνίδης: Έλληνες και Χριστιανισμός

October 5 2016

ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ
Χαρίτων Χαριτωνίδης

Η δραματουργική τάξη που τόση ανάγκη δείχνει να έχει ο άνθρωπος, όπως μαρτυρούν τα έργα του –οι μύθοι, τα θεατρικά δράματα, τα μυθιστορήματα,- σπάνια εμφανίζεται στην Ιστορία. Ίσως για αυτό, όταν εμφανίζεται, νιώθουμε τόσο έντονα την παρουσία ενός σχεδίου, ενός νου, ενός θεού. Μια τέτοια περίπτωση είναι η ιστορία της σχέσης των Ελλήνων με τον Χριστιανισμό.

Η επί Γης ιστορία του Χριστιανισμού σφραγίζεται από το γεγονός ότι η γλώσσα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν τα ελληνικά. Χάρη στις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου τρεις αιώνες νωρίτερα, και τα Ελληνιστικά βασίλεια που ακολούθησαν, η ελληνική γλώσσα είχε γίνει η γλώσσα ολόκληρης της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Την εποχή του Χριστού όλα αυτά τα εδάφη ήταν τμήματα μιας νέας Αυτοκρατορίας, της Ρωμαϊκής, και οι Έλληνες ήταν δούλοι της, ανάμεσα σε αλλόφυλους δούλους. Η νέα πίστη που επετίθετο στη ρωμαϊκή καθεστηκυία τάξη και αγκάλιαζε τους δούλους της Ρώμης, διαδόθηκε τόσο γρήγορα γιατί όλοι αυτοί οι ετερόκλητοι πληθυσμοί μιλούσαν ελληνικά.

Οι ίδιοι οι Έλληνες στην αρχή ήταν εχθρικοί στον Χριστιανισμό. Ήταν φυσικό. Η νέα πίστη ερχόταν να γκρεμίσει τους θεούς τους και να καταλύσει τον πολιτισμό τους που τους χάριζε τα πρωτεία σε όλο τον αρχαίο κόσμο. Όμως απ’ την άλλη ο Χριστιανισμός τους έδειχνε μια οδό πνευματικής απελευθέρωσης από τους Ρωμαίους και τη μισητή λατρεία του Αυτοκράτορα. Έτσι εντέλει οι Έλληνες ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό.

Οι αιώνες πέρασαν. Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από ελληνόφωνη και χριστιανική έγινε ελληνόψυχη και χριστιανική, και εν συνεχεία κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους. Οι Έλληνες ήταν πάλι δούλοι, αυτή την φορά ενός δόλιου και μεθοδικού δυνάστη που φρόντιζε να τους κρατάει αγράμματους και αποκομμένους από την πολιτιστική τους κληρονομιά. Το μόνο δικαίωμα που τους παραχώρησε ο δυνάστης ήταν το να λατρεύουν τον Θεό τους. Κι εδώ εμφανίζεται η θεία συμμετρία.

Τα ιερά κείμενα της πίστης τους, τα μόνα που είχαν δικαίωμα να διδάσκονται, ήταν γραμμένα στα Ελληνικά. Έτσι μέσω αυτών οι Έλληνες διατήρησαν τη γλώσσα τους. Και μέσω της γλώσσας τους την εθνική τους ταυτότητα. Το ότι δεν εκσλαβίστηκαν και δεν εκτουρκίστηκαν οι Έλληνες, το οφείλουν στο ότι τα Ευαγγέλια και οι Επιστολές του Παύλου ήταν γραμμένα στη γλώσσα που ήταν η γλώσσα των προγόνων τους. Το «χρέος» είχε ξεπληρωθεί. Η ελληνική γλώσσα έσωσε τον Χριστιανισμό, και ο Χριστιανισμός τώρα έσωζε την ελληνική γλώσσα και δια αυτής τους Έλληνες.

Η άνιση κατανομή ΠΛΟΥΤΟΥ μας ενδιαφέρει ή η άνιση κατανομή ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ;

October 4, 2014

Ολοένα και συχνότερα βλέπουμε δημοσιεύματα για την "άνιση κατανομή ΠΛΟΥΤΟΥ"
Είναι πιασάρικα μεν και δημιουργούν την αίσθηση "να κάνουμε ντού να τους τα πάρουμε" και να σωθούμε αλλά κάτι δεν στέκει.

Δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα, αλλά αυτό που έχει κυρίως σημασία για την ευημερία του "99%" είναι
- η άνιση κατανομή του ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ &
- ας είναι άνιση, αν είναι αρκετά μεγάλα τα % πάνω από τα όρια της αξιοπρεπούς-καλής διαβίωσης στη χώρα
και όχι "η ανιση κατανομή του πλούτου".

Αυτός που έχει-διαχειρίζεται τον πλούτο τον κάνει κυρίως ακίνητα, μετοχές & καταθέσεις που έχουν
- ενα Χ% απόδοση
- ενα Υ% φορολογία
βάσει των οποίων ένα ποσό Ζ=F(X%, Y%) γυρνάει και κατανέμεται άμεσα ή έμμεσα στο "99%"

[Στο ακραίο σενάριο: αν το "99%" είχε 0% του πλούτου - δηλαδή όλα σπίτια-εταιρείες στο κράτος ή σε 1 καπιταλιστή & δεν χρειαζόταν ή δεν περίσσευαν να αποταμιεύουμε, γιατί αναγκαστικά να μη περνάγαμε καλά αν είχαμε καλό εισόδημα; ]

Δεν είναι καθόλου αυτονόητο πως μια λιγότερο "άνιση κατανομή πλούτου" θα φέρει καλύτερες αποδόσεις στα Χ% και τα Y%
Το Χ% να είναι ψηλό & τα Y% & F να είναι έξυπνα μου φαίνεται πολύ περισσότερο σημαντικό για την συνολική αποδοτικότητα του συστήματος (για την μεγιστοποίηση του Ζ).

Μπορεί να λέω και βλακείες πάντως, τώρα τα σκέφτομαι και δεν έχω κοιμηθεί και καλά σήμερα.

____________
(προστέθηκε αργότερα - από τα σχόλια - πηγή: wiki)

Wealthy countries such as Sweden can show a low Gini coefficient for disposable income of 0.31 thereby appearing equal, yet have very high Gini coefficient for wealth of 0.79 to 0.86 thereby suggesting an extremely unequal wealth distribution in its society.[56][57]

____________

Και κάποια άλλα σχόλια:

Βασικά αυτό που εννοώ είναι πως αυτός ο δείκτης "ανισότητας πλούτου" είναι δευτερεύων & σχετικά άχρηστος ως προς την μελέτη του αν σε μια κοινωνία υπάρχει ανισότητα στην ευημερία, το εισόδημα & η κατανομή του μετράει

Έχει δηλαδή ο Gates ξερωγώ 500 σπίτια, 100δις καταθέσεις και 1τρις μετοχές. Αν γίνει το ντού τα μοιράσουμε στους Αμερικάνους (ή πιό διεθνιστικά στους κατοίκους της γης), ΟΚ για 1-2 χρόνια θα χαρούν όλοι στην αρχή,
Και τι έγινε; Μετά θα παράγεται αυτόματα περισσότερος νέος πλούτος Z (για τον κόσμο) από ότι σήμερα;

αυτό λέω κι εγώ, ο gini (ο στάνταρτ, αυτός για το εισόδημα) είναι ο σωστός "δείκτης ευημερίας" , όχι κάποιος δείκτης "ανισότητας πλούτου" (π.χ ο Gini coefficient for wealth που λέει δώ)

O Μιχάλης Σαμπατακάκης για τον Ευρωκομμουνισμό ["την Ανανεωτική Αριστερά"] - παρέμβαση σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ

“ΟΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ”

September 26 facebook |  Video YouTube
Από την εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ “Αριστερά και Ευρώπη” για τον «Απολογισμό 2014-2016» στο Ευρωκοινοβούλιο.

Ιστορικά, η μεγάλη στροφή στις θέσεις της Αριστεράς απέναντι στην Ευρώπη έγινε, σε μικρο σχετικά διάστημα,στην Ελλάδα με το ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ και γενικότερα στην Ευρώπη με τον Ευρωκομμουνισμό, στις αρχές τις δεκαετίας του ΄70.

Ο βαρύνων ρόλος της έννοιας Ευρώπη στις ιδέες της Ανανεωτικής Αριστεράς αποκτάται παράλληλα με τον πρωτεύοντα ρόλο της έννοιας Δημοκρατία.
Ο συγκερασμός των εννοιών Δημοκρατία και Ευρώπη με την έννοια Αριστερά, προσδιορίζει φυσιογνωμικά την Ανανεωτική Αριστερά. Αυτό είναι το θέμα της παρέμβασης μου.
Μπορεί σήμερα κάποια πράγματα που αφορούν την σχέση της Αριστεράς με την Δημοκρατία και την Ευρώπη να μας φαίνονται αυτονόητα, όμως πριν από την Ανανεωτική Αριστερά δεν ήταν έτσι.

Ας τα δούμε πρώτα ιστορικά.

Από το 1914 ως το 1945, ανάμεσα δηλαδή στους δυο μεγάλους πολέμους που διεξήχθηκαν κυρίως στην Ευρώπη, όλοι ασκούσαν την πολιτική με όπλα. Σ' αυτά τα πλαίσια και στην Αριστερά η ένοπλη βία κατέλαβε σημαντικό ρόλο, ταυτιζόμενη με την επανάσταση. Δεν είχε την ίδια κυρίαρχη βαρύτητα στις αντιλήψεις του Μαρξ.
Το 1945 με το τέλος του πολέμου με τους 70.000.000 νεκρούς, οι Ευρωπαίοι κατανόησαν, ότι δεν μπορούν πια να λύνουν τις μεταξύ τους διαφορές με πιστόλια. Αυτό ήταν μια ευρωπαϊκή κατάκτηση,που χρειάστηκε πολλά εκκατομύρια νεκρούς για να θεμελιωθεί. Αυτή ήταν η ιδέα για την ενωμένη Ευρώπη.

Οι κομμουνιστές, όπως έγραφε ο Άγγελος Ελεφάντης, δυσκολεύτηκαν να αποδεχθούν την εγκατάληψη των αντιλήψεων για πολιτική με όπλα. Ο Ευρωκομμουνισμός απέσπασε την έννοια της επανάστασης από την ένοπλη βία. Νωρίτερα ο Τολιάτι το 1956, υποδείχνει ότι ο ιταλικός δρόμος για το σοσιαλισμό συνίσταται σε αλληλοδιάδοχους αγώνες , που ξεκινώντας από τις θέσεις που έχουν κατακτηθεί εξελίσσονται μέσα στους δημοκρατικούς θεσμούς προχωρώντας προς νέες κατακτήσεις.

Οι Έλληνες κομμουνιστές δυσκολεύτηκαν ακόμη περισσότερο να αποδεχθούν την εγκατάλειψη των αντιλήψεων για πολιτική με όπλα. Χρειάστηκε να προστεθούν οι νεκροί του εμφυλίου, οι εκτελέσεις, το μετεμφυλιακό κράτος της δεξιάς και η δικτατορία, για να τους αποσπάσει το ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ από αυτές τις αντιλήψεις. Για να κατανοήσουν ότι στο γήπεδο της βίας κερδίζει ο αντίπαλος , όπως έγινε στον εμφύλιο όπου η πάνοπλη αριστερά έχασε. Να κατανοήσουν ότι η Δημοκρατία είναι το φυσικό πεδίο των αγώνων για το σοσιαλισμό.

Και είναι σημαντικό ότι την επιλογή αυτή το ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ τη διατυπώνει στη δικτατορία, συχνά μέσα από τις φυλακές. Είναι χαρακτηριστική η απολογία στο δικαστήριο του Μπάμπη Δρακόπουλου, ηγέτη του ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ, τον Ιανουάριο του 1973. Ο σοσιαλισμός που επιδιώκουμε , λέει ο Μπ. Δρακόπουλος, είναι ξεχωριστά συνδεδεμένος με την ανάπτυξη της δημοκρατίας και την κατοχύρωση της πνευματικής ελευθερίας. Αναδεικνύει έτσι τη δομική σχέση της Ανανεωτικής Αριστεράς με τη Δημοκρατία, την ίδια εποχή που η Δεξιά βαρυνόταν με αντιδημοκρατικές εκτροπές.

Αλλά και στην πολιτική δράση εκείνη την εποχή, στους αντιδικτατορικούς αγώνες που πρωταγωνιστούσε η Αριστερά, εναντίον μιας βίαιης ένοπλης δικτατορίας , αυτό που κυριάρχησε κατά κράτος και ανεδείχθει εμβληματικά, ήταν η άοπλη μαζική πολιτική πάλη του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος που κορυφώθηκε με το Πολυτεχνείο και όχι τα πιστόλια που συζητάγανε στα καφέ του Παρισιού.

Αφού είδαμε πρώτα ιστορικά αυτή τη στροφή της Αριστεράς, ας δούμε τώρα στο πεδίο της θεωρίας και της στρατηγικής, αυτά που ανέδειξε η Ανανεωτική Αριστερά.
Η εγκατάλειψη των αντιλήψεων για ένοπλη βία δεν ήταν μόνο ένα ηθικό ζήτημα που αφορούσε μόνο το σεβασμό της ανθρώπινης ζωής. Ήταν σημαντικά και ένα πολιτικό ζήτημα. Ήταν μια πολιτική ανάγνωση μιας καινούργιας πραγματικότητας . Ενός καινούργιου καπιταλισμού και ενός καινούργιου κράτους και επακόλουθα η διατύπωση μιας νέας στρατηγικής.
Στις απόψεις του παραδοσιακού κομμουνισμού, το κράτος ήταν ένας μηχανισμός της άρχουσας τάξης που αποτελείται από το στρατό και την αστυνομία, που προάσπιζε τα συμφέροντα της. Οι εργαζόμενοι ήσαν εκτός αυτού του κράτους. Οι κομμουνιστές φτιάχνουν το δικό τους μηχανισμό, συγκρούονται ένοπλα με το μηχανισμό του κράτους της άρχουσας τάξης και αν νικήσουν τσακίζουν το αστικό κράτος και εγκαθιδρύουν μια νέα κρατική μηχανή, που αποτελείται από τις ένοπλες εργατικές μάζες, τη δικτατορία του προλεταριάτου, το κράτος της μεταβατικής φάσης προς τον κομμουνισμό. Τη συνέχεια την γνωρίζουμε. Τραγωδίες και στο τέλος κατάρρευση.

Απέναντι σε αυτήν τη στρατηγική ο Ευρωκομμουνισμός διατύπωσε μια εξ ολοκλήρου διαφορετική στρατηγική, αυτή του δημοκρατικού δρόμου.
Ο καπιταλισμός είχε αλλάξει για να μείνει και πάλι καπιταλισμός. Οι κοινωνίες έγιναν συνθετότερες. Το κράτος διευρύνθηκε παρεμβαίνοντας ενεργά σε όλη την πολιτική, οικονομική , κοινωνική και πολιτιστική ζωή της κοινωνίας. Δεν είναι μόνο αστυνομία και στρατός. Ανέπτυξε θεσμούς εκπαίδευσης,ασφάλισης, περίθαλψης και άλλους πολλούς μέσα στους οποίους βρίσκονται οι εργαζόμενοι.

Προς την ίδια κατεύθυνση οδήγησαν και οι αγώνες του εργατικού και δημοκρατικού κινήματος. Η Ευρώπη, βγαίνοντας από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε να επουλώσει τραγωδίες: εκατομμύρια νεκρούς και τραυματίες. Έτσι εμφανίστηκε το φαινόμενο του κοινωνικού κράτους. Οι θεσμοί βέβαια αυτοί ελέγχονται από την κορυφή.

Έγινε όμως έτσι φανερό πως τέτοιους θεσμούς, μέσα στους οποίους βρίσκονται και οι εργαζόμενοι, δεν καλούνται να τους συντρίψουν αλλά να τους ελέγξουν σε αντιπαλότητα με την άρχουσα τάξη. Έτσι η δημοκρατία-έλεγχος γίνεται το βασικό πεδίο της ταξικής και πολιτικής πάλης, γίνεται ταυτόσημη με την έννοια του σοσιαλισμού και όσον αφορά την πορεία προς αυτόν και όσον αφορά το περιεχόμενο του . Αυτή η ταύτιση της έννοιας του σοσιαλισμού με την έννοια της δημοκρατίας έφερνε σε αντιπαράθεση αυτή τη στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου με τον σοβιετικό ολοκληρωτισμό. Ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα υπάρξει, θα πει εμβληματικά ο Νίκος Πουλαντζάς.

Ο δημοκρατικός δρόμος δεν είναι μια στιγμιαία σύγκρουση, μια κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων (που άλλωστε δεν υπάρχουν),αλλά μια διαρκής και ενιαία γιγαντιαία μεταρρυθμιστική διαδικασία, που θα επιχειρούσε μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές και που θα ολοκληρωνόταν και σε επεμβάσεις στις παραγωγικές σχέσεις και την οργάνωση της εξουσίας.
Υποκείμενο μιας τέτοιας στρατηγικής, όπου η δημοκρατία έχει αναδειχθεί ως το βασικό πεδίο της ταξικής και πολιτικής πάλης , δεν μπορεί να είναι μια φωτισμένη μειοψηφία (θεολογικής νομιμοποίησης), αλλά ένας νέος συνασπισμός κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία και στο μαζικό κίνημα και στο κοινοβούλιο.

Έλεγα στην αρχή πως μπορεί σήμερα κάποια πράγματα που αφορούν τη σχέση της Αριστεράς με τη Δημοκρατία και την Ευρώπη να μας φαίνονται αυτονόητα, όμως πριν από την Ανανεωτική Αριστερά δεν ήταν έτσι. Από την Ανανεωτική Αριστερά μάθαμε σχεδόν όλοι πια, ότι η έννοια Δημοκρατία έχει τον πρωτεύοντα ρόλο στις ιδέες της Αριστεράς. Το στοίχημα της Ανανεωτικής Αριστεράς υπέρ της Δημοκρατίας, κερδήθηκε πανηγυρικά.

Ας δούμε τώρα το δεύτερο στοίχημα της αυτό για την Ευρώπη.

Η αρχική στάση των κομμουνιστών προς την ευρωπαϊκή οικονομική(τότε) ολοκλήρωση, ήταν εχθρική, θεωρώντας την ΕΟΚ ως αναδιπλασιασμό της κρατικής εξουσίας του κεφαλαίου και ως μηχανισμό του ενός ψυχροπολεμικού μπλόκ εναντίον του άλλου. Σύντομα άρχισαν να αντιλαμβάνονται οτι η διαδικασία αυτή είναι μη αναστρέψιμη, αλλά και να διαπιστώνουν αντιθέσεις ανάμεσα στην ΕΟΚ και τις ΗΠΑ και αντίστοιχα διαδικασία αποδέσμευσης της ΕΟΚ.

Η στροφή της Ανανεωτικής Αριστεράς προς την Ευρώπη, έγινε σε απόλυτη συνάρτηση με τη στροφή της προς τη Δημοκρατία.
Κοινός παρονομαστής για αποδοχή του βαρύνοντα ρόλου των εννοιών και της Δημοκρατίας και της Ευρώπης , είναι η υιοθέτηση της στρατηγικής του δημοκρατικού δρόμου προς τον σοσιαλισμό και ο απογαλακτισμός από την Σοβιετική Ένωση.

Η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι επιλογή γεωπολιτικού χαρακτήρα από τους ευρωκομμουνιστές, στρατηγικής σημασίας. Κατανοούν και επιλέγουν ως πεδίο άσκησης της πολιτικής τους την Ευρώπη και την διεκδίκηση της αυτονομίας της. To 1972 o Μπερλιγκουέρ δηλώνει οτι δεν είναι ούτε με τις ΗΠΑ, ούτε με την ΕΣΣΔ. Είναι μια αντίληψη έξω και κατά των δυο ψυχροπολεμικών μπλοκ.

Στην Ελλάδα η στροφή της Ανανεωτικής Αριστεράς προς την Ευρώπη , πέρα από όλα τα παραπάνω, έχει έναν ακόμα βαρύνοντα λόγο: Είναι η διακοπή της Συμφωνίας Σύνδεσης με την Ελλάδα, που επέβαλε η ΕΟΚ στο δικτατορικό καθεστώς, την ίδια στιγμή που η Σοβιετική Ένωση είχε ανεπτυγμένες σχέσεις μαζί του. Αλλά και στη Μεταπολίτευση το ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ είναι υπέρ της ένταξης στην ΕΟΚ, θεωρώντας (εκτός των άλλων) ότι αυτό εξασφαλίζει τη Δημοκρατία από τον κίνδυνο δικτατορικών εκτροπών και απομακρύνει την Ελλάδα από την αμερικάνικη εξάρτηση. Είναι γνωστές οι μάχες του Λεωνίδα Κύρκου στη Βουλή. Και στην Ελλάδα λοιπόν, η Ανανεωτική Αριστερά, επιλέγει την αντίθεση της και προς τις δυο υπερδυνάμεις.

Αντίθετα το ΚΚΕ και το ΠΑΣΟΚ πρότειναν την απόσπαση της Ελλάδας από την Δύση και το μεν ΚΚΕ επέλεγε την εξάρτηση από τη Σοβιετική Ένωση, το δε ΠΑΣΟΚ την ένταξη στους Αδέσμευτους που συμπεριλάμβαναν διάφορα περίεργα αραβικά δικτατορικά καθεστώτα. Όσο για τη Δεξιά, με εξαίρεση τον Κωνσταντίνο Καραμανλή,ήταν προσηλωμένη προς τις ΗΠΑ.

Αλλά ποιος τα θυμάται όλα αυτά πιά! Κι όμως, η επίδραση τότε του ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ στη πολιτική σκηνή ήταν τεράστια και μέσα από την επίδραση στην φυσιογνωμία των άλλων κομμάτων και ιδιαίτερα στον εξευρωπαϊσμό του ΠΑΣΟΚ. Ήταν και αυτό μια αντίληψη του Ευρωκομμουνισμού: Η ανάγκη μετατόπισης όλης της πολιτικής σκηνής προς τα μπροστά. Με καθαρές απόψεις, διάλογο, χωρίς κάθετες διαιρέσεις, εκτός απ' αυτή με τον φασισμό. Αυτό πρέπει να κατανοηθεί και σήμερα στη χώρα μας. Και ισχύει και για την Δεξιά και για την Αριστερά που έχει ευθύνες για την κάθετη πόλωση τα προηγούμενα χρόνια.

Τελειώνοντας την ιστορική αναφορά στην Ευρώπη. Στα επόμενα χρόνια, οι Ιταλοί (κυρίως) ευρωκομμουνιστές, υιοθετούσαν και υπερασπίζονταν την ανάγκη ευρωπαϊκής ομοσπονδοποίησης. Και επέλεγαν να αναπτύσσουν το πολιτικό τους σχέδιο, όχι απλώς σε εθνικό επίπεδο, αλλά σε υπερεθνικό επίπεδο στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα απέναντι στην επίθεση της ευρωδεξιας και του νεοφιλελευθερισμού ο Μπερλινγκουέρ μιλάει για το κοινό συμφέρον της Αριστεράς στην Ευρώπη και συζητά με ευρωπαίους σοσιαλιστές για την “ευρωαριστερα”.

Όμως ο ευρωκομουνισμός δεν νίκησε στην Ευρώπη.
Δεν κυβέρνησε. Δεν καθόρισε αυτός τις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ενοποίησης .Και κυρίως τον ξεπέρασε η εποχή της Παγκοσμιοποίησης .Ήταν βασικά ένα πολιτικό σχέδιο εθνικών δρόμων προς τον σοσιαλισμό,ενώ πια τα κρίσιμα ζητήματα δεν παίζονται σε εθνικό πεδίο. Ακόμη δυσκολότερα, δεν παίζονται καν σε κάποιο σαφές πολιτικό πεδίο, έστω διεθνικό. Είναι η Αγορά.
Ο Ευρωκομμουνισμός επέδρασε όμως ανεξίτηλα στην ταυτότητα της Αριστεράς, με τις έννοιες της Δημοκρατίας και της Ευρώπης. Άλλα και μας βοηθά να αντιληφθούμε σήμερα στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης ,ότι σ' αυτήν μπορείς να επεμβαίνεις μόνο με μεγάλους οικονομικούς σχηματισμούς όπως είναι η ΕΕ και όχι με μικρές εθνικές οικονομίες. Κι ακόμη μας βοηθά να διερευνήσουμε την ιδέα της Πολιτικής Διακυβέρνησης της Παγκοσμιοποίησης, για μια νέα ισορροπία δηλαδή Δημοκρατίας και Αγοράς. Αυτά είναι τα δύο πιο κρίσιμα ζητήματα σήμερα. Και για τα δύο αυτά ο Ευρωκομουνισμος είχε πολύ πρώιμα μιλήσει.

Δεν είναι στα θέματα της (σημερινής) παρέμβασης μου η μετά την περίοδο του Ευρωκομουνισμού Ευρώπη. Μόνο μια σκέψη.

Η Ευρώπη βρίσκεται σε κρίση. Υποχωρεί το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, η Ευρώπη της αλληλεγγύης και της συνοχής. Για τους πολίτες λιτότητα και ανεργία .Στη χώρα μας αυτά βιώνονται δραματικά.

Σήμερα η ΕΕ είναι λιγότερο ελκυστική από ποτέ. Αυτό όμως είναι το αποτέλεσμα της κυριαρχίας του πολιτικού σχεδίου της ευρωπαικής Δεξιάς.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα και αυτό το σχέδιο, ως ευρωπαίος αριστερός επιδιώκω να συμμετέχω σ'ένα εναλλακτικό δημοκρατικό σχέδιο, που θα επιδιώκει να γίνει πλειοψηφικό με τις αναγκαίες συμμαχίες, να υπερισχύσει και να επαναθεμελιώσει βαθμιαία την Ευρώπη.
Αυτό προφανώς είναι θέμα συσχετισμών. Όπως συμβαίνει στο εθνικό επίπεδο, έτσι και στο ευρωπαϊκό επίπεδο υπάρχει αντιπαλότητα ανάμεσα στα πολιτικά σχέδια Δεξιάς και Αριστεράς.

Δεν με εκφράζει ο όρος ευρωσκεπτικισμός, όπως δεν θα με εξέφραζε ο όρος ελληνοσκεπτικισμός, αν στη χώρα μας επικρατούσε για ένα διάστημα η Δεξιά. Και δεν θα επεδίωκα τότε το χωριό μου να αποχωρήσει από την κρατική ενότητα. Βέβαια στην Ευρώπη μπορεί κάποιο κράτος να επιλέγει την αποχώρηση του, όταν κρίνουν ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση δεν τους εκφράζει. Αλλά αυτό, η εθνική περιχαράκωση δηλαδή, είναι το πολιτικό σχέδιο της Άκρας Δεξιάς κυρίως, στις χώρες της Ευρώπης. Είναι ένα αντίπαλο πολιτικό σχέδιο. Και αυτό ισχύει και για όσους το υποστηρίζουν στη χώρα μας.

Σας κούρασα με ζητήματα θεωρίας και στρατηγικής, σχετικά με τις έννοιες της Δημοκρατίας και της Ευρώπης στις αντιλήψεις της Ανανεωτικής Αριστεράς. Τελειώνοντας, ας μου επιτραπεί, για ολίγο, να αναφερθώ από μια γενική σκοπιά, στα σημερινά πολιτικά πράγματα (που ίσως σας ενδιαφέρουν περισσότερο)και τα ελληνικά και τα ευρύτερα ευρωπαϊκά.

Σε δύο χρόνια η χώρα βγαίνει από τα Μνημόνια. Σε αυτό το χρονικό διάστημα δύο πράγματα κατά τη γνώμη μου έχουν σημασία.

Το ένα είναι η στήριξη των λαϊκών στρωμάτων, όσο αυτό είναι δυνατό, για να αντέξουν. Αλλά αυτό είναι κάτι που ο Αλέξης το ξέρει καλύτερα από εμένα.
Το δεύτερο είναι οτι στο ίδιο διάστημα θα διαμορφώνονται οι στρατηγικές και οι συνασπισμοί εξουσίας για το μέλλον της χώρας, μετά τα Μνημόνια και την κρίση.
Και όχι μόνο από σύμπτωση, στο ίδιο διάστημα παίζεται το μέλλον της Ευρώπης. Εκλογές σε Γερμανία, Γαλλία και Ισπανία, δημοψήφισμα στην Ιταλία, στο φόντο των μεγάλων προβλημάτων του Brexit, του προσφυγικού και των πολιτικών λιτότητας. Η ακροδεξιά και η εθνικιστική και λαϊκιστική Δεξιά διεκδικούν συχνά να είναι η πρώτη δύναμη. τους τρέφει η πολιτική λιτότητας. Ταυτόχρονα το πολιτικό σχέδιο της ευρωπαϊκής Δεξιάς που κυριαρχεί επί μακρόν στην ΕΕ δείχνει ότι έχει πιάσει τα όρια του. Η κρίση στην Ευρώπη είναι δομική.

Σε αυτή λοιπόν την περίοδο, όπως και για ολόκληρη την Ευρώπη, έτσι και για την Ελλάδα απαιτείται από την Αριστερά ένα δημοκρατικό σχέδιο. Μια δημοκρατική εναλλακτική. Διαφορετική από το πολιτικό σχέδιο που είχε η Αριστερά τα προηγούμενα χρόνια στη χώρα μας. Γνωρίζοντας πιά καλά ότι αυτό που κάθε φορά συμβαίνει στην Ελλάδα έχει μεγάλη συνάρτηση με αυτά που συμβαίνουν σε ολόκληρη την Ευρώπη. Έχει δηλαδή σχέση με τους πολιτικούς συσχετισμούς. Η Αριστερά πρέπει ν' αφήσει πίσω της τα λάθη.

Στη χώρα μας η Δεξιά έχει καινούργιο ηγέτη, με σαφή πολιτική φυσιογνωμία. Είναι νεοφιλελεύθερος και είναι προς τιμήν του ότι δεν το κρύβει. Αυτό του δίνει μια δυναμική σε ορισμένα κοινωνικά στρώματα και σε ορισμένα πολιτικά ρεύματα, αλλά έχει όρια.

Ο νεοφιλελευθερισμός στην περίοδο της Θάτσερ στόχευε στην ευημερία των 2/3 της κοινωνίας συμπιέζοντας το 1/3 και το κοινωνικό κράτος. Ο καπιταλισμός σε εκείνη την περίοδο, χωρίς να είναι στην παλαιότερη ακμή του,έκανε ένα τέτοιο σχέδιο να δείχνει ρεαλιστικό και η Θάτσερ ηγεμόνευσε για πολλά χρόνια.

Στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές μπορούν να εξυπηρετήσουν κάποια εύρωστα στρώματα, ας πούμε το 1/3, αλλά αυτό λόγω των περιορισμένων πόρων θα γίνει συμπιέζοντας τα υπόλοιπα 2/3 της κοινωνίας. Αυτό ισχύει στη πραγματική ζωή, γιατί στο “φαίνεσθαι” μπορεί τα πράγματα να προσπαθούν να δείχνουν αλλιώς και υπό προϋποθέσεις να πείθουν, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι η πολιτική τους δημιουργεί καινούργιους πόρους.

Απέναντι σε αυτό το πολιτικό σχέδιο της Δεξιάς απαιτείται ένα δημοκρατικό σχέδιο που μπορεί να εκπορεύεται από την Αριστερά, αλλά θα είναι μια δημοκρατική εναλλακτική και όχι μια αριστερή εναλλακτική. Γιατί ποιος θεωρεί ότι στην σημερινή Ελλάδα της κρίσης ο άμεσος στόχος είναι ο σοσιαλισμός; Άλλωστε όπως έλεγα νωρίτερα οτι μας έμαθε ο Τολιάτι,οι σημερινοί μας αγώνες είναι προϋπόθεση για τους μελλοντικούς, μέσα από μια αντίληψη ενιαίας πορείας. Ένα τέτοιο δημοκρατικό σχέδιο θα απευθύνεται σε μια υπό διαμόρφωση κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία των 2/3,που σήμερα δεν υπάρχει. Χρειάζεται λοιπόν μια ευρεία αντίληψη που θα απομονώνει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Αυτό ακριβώς χρειάζεται και η Ευρώπη γενικότερα. Η κυριαρχία του πολιτικού σχεδίου της Δεξιάς, τις τελευταίες δεκαετίες, έγινε δυνατή λόγω της αποδοχής του από τη σοσιαλδημοκρατία. Μόνο η απεμπλοκή της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας από την Δεξιά μπορεί να δώσει διέξοδο στην κρίση της Ευρώπης και αυτό μάλλον αρχίζουν να το αντιλαμβάνονται οι ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες. Και είναι πολύ θετικό που ο Αλέξης συζητά συστηματικά μαζί τους, όπως και ο Δημήτρης στο Ευρωκοινοβούλιο. Είναι ώρα τα ίδια βήματα να γίνουν και στην Ελλάδα.

Και ολόκληρη η Ευρώπη, όπως και η Ελλάδα, χρειάζεται ένα δημοκρατικό εναλλακτικό σχέδιο. Για την επαναθεμελίωση της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Σήμερα είναι απόλυτα αναγκαίο ένα νέο αφήγημα της Αριστεράς για την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Μιχάλης Σαμπατακάκης
_______________________________________

[υπογραμμίσεις & bold δικά μου, ενδιαφέροντα και τα σχόλια στο facebook]

_______________________________________



Άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών (13/10/2016)
ΤΙ ΜΑΘΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Κοίτα Αλέξη, Άκου να δεις Αλέξη, Αλέξη πρόσεχε, Αλέξη το παράκανες κλπ

30/09/2016

Κοίτα Αλέξη, Άκου να δεις Αλέξη, Αλέξη πρόσεχε, Αλέξη το παράκανες κλπ
.
Αυτά τα 2 χρόνια έχει πάρει αρκετές φορές το μάτι μου τέτοιες "δημόσιες επιστολές" - άρθρα, τα συνηθιζουν μερικοί σε capital-liberal, σήμερα είδα άλλη μία.

Δεν είναι κατανοητό πως κάθε τέτοια επιστολή "στον ΑΛΕΞΗ" - ακόμα και με επικριτικό περιεχόμενο - ενισχύει το Καθεστώς Τσίπρα καλλιεργώντας τον μύθο του next door αριστερού Ηγέτη (του 80-90% της κοινωνίας), που του μιλάμε [ακόμα] με το μικρό, είναι δίπλα μας, ντύνεται σαν και μας, μας ακούει, αφουγκράζεται τον Λαό;
[κι άσε το 10-20% των βολεμένων να σκούζει, το καραβάνι προχωρά]

Δυστυχώς στο θέμα της χρήσης της γλώσσας η αριστερά έχει πάρει τα σώβρακα στους αντιπάλους της. Με το που βγήκε ο ΚΜ άρχισε το Κούλης & η απάντηση είναι "Αλέξη πρόσεχε".

Δεν λέω να του γράφουν ΟΛΟΙ & ΣΥΝΕΧΩΣ, "ΆΚΟΥ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΩΛΟΠΑΙΔΟ ΤΣΟΓΛΑΝΑΡΑ ΑΛΗΤΑΜΠΟΥΡΑ ΤΣΙΠΡΑ".
Μερικοί πάντως συνεχώς & άλλοι που και που - χρειάζεται να γράφουν ΚΑΙ ΕΤΣΙ - γιατί αλλιώς είναι θρασύτατοι & παίρνουν θάρρος.

Ας γράφουν όσοι θέλουν να είναι κόσμιοι "Ακου να δεις Τσίπρα" "Ακουστε να δειτε κ.Τσίπρα" - μια απόσταση ρε παιδιά...

Υπάρχει μία διαχρονική λόξα των ηλιθίων με το νούμερο 600

September 30, 2014

Υπάρχει μία διαχρονική λόξα των ηλιθίων με το νούμερο 600

600δις οι καταθέσεις στην Ελβετία, 600δις μας έχει βρεί ο Σώρας, 600δις μας χρωστάνε οι Γερμανοί πολεμικές αποζημιώσεις, 600δις είναι στη πραγματικότητα τα πετρέλαια στην Ελλάδα
600εκ. ΦΠΑ χρωστάει η χοχτιφ (ξανα-)άρχισαν τώρα...

Υπάρχει άραγε κάποια ψυχολογική-κοινωνιολογική-θρησκευτική-κάτι άλλο εξήγηση για το θέμα;

[που τα "600εκ€" των Γερμανοί στο ΔΑΑ είναι 46εκ€ (167εκ€ με τις προσαυξήσεις - λινκς στα σχόλια) σε δικαστική εκρεμότητα & διεθνείς διαιτησίες, άσε που το Αεροδρόμιο είναι κατα 55% κρατικό, οπότε ακόμα, κι αν κερδηθούν τελικά στα δικαστήρια, τα μισά και θα πάνε απο τη μιά τσέπη στην άλλη, λεπτομέρειες βέβαια...]

Η σατανική Τρόικα [θεσμοί] «διψάει για ομαδικές απολύσεις». Είναι αυτό η Ευρώπη που θέλουμε;

September 29, 2014 

Εδώ και ένα χρόνο [σημ. από το 2013 δηλ] ακούς πως η Τρόικα «διψάει για ομαδικές απολύσεις» και ανάθεμα κι αν 1 δημοσιογράφος έχει αναφέρει τι ακριβώς ισχύει στην Ελλάδα και τί θεωρείται «ομαδική απόλυση», ποιούς αφορά, ποιές είναι οι ευρωπαικές οδηγίες και τι ισχύει σε άλλες χώρες.

Η δική μου διαπίστωση είναι πως μάλλον θέλουν περαιτέρω αύξηση του μηνιαίου 5% (ήταν 2%) προς το 10% των ευρ.οδηγιών. Οι μεγάλες επιχειρήσεις (με >600) όντως φαίνεται να έχουν μεγάλο πρόβλημα με το υπάρχον νομικό καθεστώς π.χ μια με 2.000 μπορεί να κάνει μείωση προσωπικού 30% μόνο σε 20 μήνες - που μπορεί να έχει βάλει λουκέτο. Αλλά από την άλλη αυτές με >600 είναι ελάχιστες οπότε η κατακραυγή έχει να κάνει μάλλον με άγνοια ή ιδεοληψία.
Στην παρούσα φάση πάντως είναι προτιμότερο μιά επιχείρηση με πρόβλημα να υλοποιήσει άλλες λύσεις αν έχει πρόβλημα, όπως μείωση των ωρών/ημερών εργασίας.

Να σημειώσω επίσης πως στους μικρούς & μικρομεσαίους που λατρεύουν όλοι αριστεροί-δεξιοί στην Ελλάδα υπάρχει η απόλυτη ελευθερία να κάνουν ότι γουστάρουν.

Ο νεοφιλελευθερισμός βρίσκεται δηλαδή στους μικρούς και ο σοσιαλισμός στους μεγάλους.


ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
______________________________
Εν περιλήψει ισχύει το άρθρο 1 του Ν. 1387/1983, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 74 παρ. 1 του Ν. 3863/2010 και ομαδικές απολύσεις θεωρούνται όσες υπερβαίνουν κάθε ημερολογιακό μήνα
- δεν τίθεται όριο για επιχειρήσεις με <20 εργαζόμενους
- τους 6 εργαζόμενους για επιχειρήσεις με 20-150
- 5% για επιχειρήσεις με 150-600
- μέγιστο 30 άτομα για για επιχειρήσεις με >600

Με το προηγούμενο καθεστώς του 1983 τα όρια ήταν
- 4 για επιχειρήσεις από 20-200 εργαζόμενους &
- 2–3 % έως 30 άτομα για επιχειρήσεις με >200 αλλά
- μέγιστο 30 άτομα (συνεπάγεται δηλ.για επιχειρήσεις με >1500)

Σύμφωνα με το πληροφοριακό σύστημα Εργάνη, ποσοστό μεγαλύτερο του 90% των ελληνικών επιχειρήσεων απασχολεί προσωπικό έως 10 άτομα


ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ
______________________________
Α. Σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες ο αριθμός των απολύσεων ανέρχεται, ανάλογα με την επιλογή των κρατών μελών:

i) είτε για περίοδο 30 ημερών:
- τουλάχιστον σε 10, σε επιχειρήσεις που απασχολούν συνήθως περισσότερους από 20 και λιγότερους από 100 εργαζόμενους,
- τουλάχιστον σε 10% του αριθμού των εργαζομένων, σε επιχειρήσεις που απασχολούν συνήθως τουλάχιστον 100 και λιγότερους από 300 εργαζόμενους,
- τουλάχιστον σε 30, σε επιχειρήσεις που απασχολούν συνήθως τουλάχιστον 300 εργαζομένους,
ii) είτε για περίοδο 90 ημερών, τουλάχιστον σε 20, ανεξάρτητα από τον αριθμό των συνήθως απασχολουμένων στις επιχειρήσεις αυτές.

Ο Έλληνας νομοθέτης, κατά την εναρμόνιση του εσωτερικού δικαίου με τα προβλεπόμενα στις Οδηγίες, έκανε χρήση της ευχέρειας που του παρείχαν, ορίζοντας ποσοστό μικρότερο, από αυτό των Ευρωπαϊκών Οδηγιών.


ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ
______________________________
- στο Ηνωμένο Βασίλειο[iv] ομαδικές θεωρούνται οι απολύσεις που αφορούν τουλάχιστον 20 εργαζομένους εντός περιόδου 90 ημερών.

- Στη Γερμανία, ομαδικές θεωρούνται οι απολύσεις που σε περίοδο 30 ημερών ξεπερνούν τις 5 σε επιχειρήσεις που απασχολούν 21 έως 59 εργαζομένους, ποσοστό 10% ή περισσότερους από 25 εργαζομένους σε επιχειρήσεις με 60 έως 499 εργαζομένους, ή τουλάχιστον 30 εργαζομένους σε επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερους από 500 εργαζομένους.

- Στην Ιταλία, ομαδικές θεωρούνται οι απολύσεις όταν σε περίοδο 120 ημερών απολύονται σε επιχειρήσεις με 15 ή περισσότερους εργαζομένους, 5 τουλάχιστον εργαζόμενοι που εργάζονται στο ίδιο τμήμα της παραγωγής ή 5 τουλάχιστον εργαζόμενοι σε διαφορετικά τμήματα της παραγωγής του ιδίου εργοδότη, εντός της ίδιας Επαρχίας.

- Στην Ισπανία, οι επιχειρήσεις που απασχολούν έως 100 άτομα, είναι δυνατό να απολύουν έως 10 εργαζομένους εφόσον η επιχείρηση απασχολεί έως 100 εργαζομένους, 10% των εργαζομένων σε επιχειρήσεις που απασχολούν προσωπικό από 100 έως 300 άτομα και 30 εργαζομένους εφόσον απασχολούν περισσότερους από 300 εργαζομένους.

- Στην Πορτογαλία, ομαδικές απολύσεις θεωρείται ότι λαμβάνουν χώρα όταν ο εργοδότης απολύσει, είτε ταυτόχρονα είτε εντός περιόδου τριών μηνών, τουλάχιστον 2 εργαζομένους σε επιχειρήσεις με λιγότερους από 50 εργαζομένους, και σε επιχειρήσεις με 50 εργαζόμενους και άνω, τουλάχιστον 5 εργαζομένους.

http://www.payroll.gr/2014/03/10/omadikes_apoliseis/

_______________________________________________________________

Αριθμός επιχειρήσεων ανα πλήθος εργαζομένων  (εδώ)

Οι άλλες διατάξεις για τις ομαδικές απολύσεις - αποζημιώσεις & χρόνος προειδοποίησης  (εδώ)

Και η πληροφόρηση από ΓΣΕΕ για επιβεβαίωση  (εδώ)

Ομαδικές Απολύσεις (εδώ)

Γιατί ελπίζω να νικήσει ο TRUMP την illary Clinton

26/09/2016

VISEGRAD GREEK BRANCH - ANNOUNCEMENT

Οι Δημοκρατικοί ΗΠΑ

1. Στηρίζουν και προωθούν τον ΣΥΡΙΖΑ. Κρυφά από το 2013 & σκανδαλωδώς φανερά από το 2015. Συνέβαλλαν (μέσω ΔΝΤ, τα έχει εξηγήσει ο Χαρδούβελης) στο να μη ολοκληρωθεί η αξιολόγηση το 2014.

2. Προωθούν διεθνώς τα "ανοιχτά σύνορα", την μαζική μετανάστευση μουσουλμάνων μέσω των λόμπυ τους καθώς και την ισλαμοφιλία & τον εθνομηδενισμό. Την συνταγή καταστροφής της Ελλάδας δηλαδή.

3. Είναι ΑντιΔημοκρατικοι: προωθούν την δικτατορία των υστερικών της πολιτικής ορθότητας, τον έλεγχο των πληροφοριών μέσω των ΜΜΕ και socialmedia & την ποινικοποίηση των φρονημάτων (με τα "hate speech" που είδαμε να ακολουθούνται πλέον και δώ - Χίος, Ωραιόκαστρο κλπ)

Η Clinton & οι υποστηρικτές της είναι δε όπως λέει σε μια ανακοίνωση: Ultra-liberal, elitist & out-of-touch.
Αντιπαθέστατοι δηλαδή.

Επειδή και τα 3 αυτά θέματα τα θεωρώ κυρίαρχα για το μέλλον της Ελλάδας και της Ευρώπης και μας αφορούν στενά, ελπίζω να νικήσει ο TRUMP την illary Clinton.

___________________

Δεν φοβάμαι μήπως τα κάνει χειρότερα στην περιοχή μας από όσο τα κατάφεραν οι προκάτοχοί του Δημοκρατικοί (με την υποστήριξη της Αραβικής Άνοιξης, των "μετριοπαθών" ισλαμιστών, την διάλυση Συρίας, Λιβύης, τον έξαλλο αντιπουτινισμό κλπ)

Οι απόψεις Trump για τα οικονομικά δεν νομίζω επίσης πως θα μας επηρρεάσουν ως προς την πιό προστατευτική πολιτική (που γουστάρουν και οι αριστεροί), αμφιβάλλω δε αν θα ακολουθηθεί τέτοια τελικά και σε τι βαθμό. Εσωτερικά σε ΗΠΑ ίσως παραείναι δεξιοφιλελέ, μείωση φόρων κλπ αλλά σε αυτή την συγκυρία η Ελλάδα πρέπει να ακολουθήσει παρόμοια πολιτική.
Οπότε αν επικρατήσει, το διεθνές κλίμα μας ευνοεί ως προς αυτά.

___________________

Επίσης:

- Δεν αντέχω να συνεχίσω να ακούω άλλα 4 χρόνια τι είπε ο Λιού με τον Τσίπρα και τον Τσακαλώτο και πόσο μας στηρίζει. Ποτέ δεν ήμουν αντι-αμερικάνος ακόμα κι όταν ήμουν αριστερός, αυτοί εδώ προσπαθούν να με κάνουν.

- Δεν παρακολουθώ πολύ στενά τι πρεσβεύει ο καθένας από Trump/Clinton σε κάθε θέμα. Λίγες φορές που τα έψαξα (π.χ για ασφάλεια-τρομοκρατία & μεταναστευτικό) έμεινα έκπληκτος από την προπαγάνδα των Δημοκρατικών για την καρικατούρα ρατσιστή, άσχετου κλπ που πάνε να πλάσουν για τον Trump. Προπαγανδιστικές τακτικές τύπου συριζα και χειρότερα. Παραπληροφόρηση που πιάνει όμως σε αφελείς & τύπους που έχουν άγχος να αποδείξουν & να επιδείξουν προοδευτικότητα.

- Μάλλον για αυτό έχει λυσσάξει ο Τσίπρας να γίνει κάτι με το χρέος το 2016. Φοβάται πως θα χάσουν οι Δημοκρατικοί & θα χάσει τον μοναδικό του σοβαρό σύμμαχο.
Γιατί οι άλλοι σύμμαχοί του - ειδικά στο μεταναστευτικό - Γιούνκερ έναντι Τούσκ, Ολαντ, Ρέντσι, Ποδέμος κλπ προβλέπεται να υποστούν επίσης ήττες το 2017.

Χρήση της λέξης "αντιμεταναστευτικό": η χονδροειδής προπαγάνδα των οπενμπορδερς

Η ΧΟΝΔΡΟΕΙΔΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΩΝ ΟΠΕΝΜΠΟΡΔΕΡΣ

21/09/2016
.
Στον ιδεολογικό πόλεμο της τελευταίας περιόδου η λέξη "ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ" (κόμμα, στάση, άποψη) χρησιμοποιείται εντέχνως από τους οπαδούς των "ανοιχτών συνόρων" για να δαιμονοποιήσει αυτούς που είναι ενάντια στην ΜΑΖΙΚΗ ΑΝΕΥ ΟΡΙΩΝ μετανάστευση ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ στην Ευρώπη.
.
Αποκρύπτουν δηλαδή πως μπορεί κάλλιστα να αποδέχεσαι την μετανάστευση αλλά με 2 όρους
1. Το ετήσιο όριο που θα το καθορίζει το κράτος κατά τις επιθυμίες του και μόνο
(ανάγκες, δυνατότητες, ιστορικά δεδομένα, εθνικές ιδιαιτερότητες, υπάρχουσες μειονότητες κλπ).
Και δεν θα του επιβάλλονται μέσω
- των quotas της ΕΕ (περίπτωση κρατών ΕΕ πλήν Ελλάδας) ή
- αναγκαστικά μέσω την πολιτικής των "μπατεολοιμεσα" (περίπτωση Ελλάδας).
.
Έτσι γίνοταν πάντα,
Τώρα η διεθνής οπενμπορδερ συμμαχία που βλέπουμε μαρξιστών-υπεφιλελευθερων-φιλεΛεφτ-democrats ΗΠΑ-γιούνκερ-μερκελ-συριζα--soros--αντιεξουσιαστών-μουσουλμάνων πάει να το αλλάξει. Για τους δικούς της λόγους ο καθένας.
.
2. Το να μην αποδέχεσαι για μόνιμη εγκατάσταση ότι κατηγορίες κρίνει το κράτος σου π.χ μουσουλμάνους (για μια σειρά λόγους - βλ.1 συν το ότι γιατί δεν επιθυμείς μια μη-ενσωματώσιμη μειονότητα που είναι πλέον πασιφανές πως αν ξεπεράσει το 2-3% γίνεται προβληματική ακόμα και στην 2-3η γενιά)
.
{Όχι ότι δεν υπάρχουν οι "καθαρόαιμοι"-αντιμεταναστευτικοί, αυτοί που δεν θέλουν ούτε τα 1+2 δηλαδή, αλλά προφανώς είναι ένα υποσύνολο, που να κουβεντιάσουμε αν είναι το 10%, το 20% ή το 99% όπως λένε αυτοί}
.
Ενας π.χ αποδέχεται να δεχόμαστε 10-15.000 πρόσφυγες-μετανάστες ανα έτος, και μόνο χριστιανούς, βουδιστές, ινδουιστές, άθεους, αδιάφορους και ζωροαστρικούς.
Αυτός είναι "αντιμεταναστευτικός", ρατσιστής και ακροδεξιός κατά τους οπαδούς των "ανοιχτών συνόρων"


________

Ενδιαφέροντες πίνακες από την Αυστραλία, την χώρα που έχει στην μπούκα η συμμαχία των οπενμπορδερσ λόγω της επιτυχημένης μεταναστευτικής της πολιτικής. Φοβούνται μην αποτελέσει υπόδειγμα για άλλους  (από εδώ)

49% support a ban on #Muslim #immigration to #Australia, 40% oppose. They do not integrate 41%, no common values 22%

ΤΟ ΦΕΣΙ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΤΩΝ 40-50ΔΙΣ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ

September 10, 2015 

ΤΟ ΦΕΣΙ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΤΩΝ 40-50ΔΙΣ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ

Το πραγματικό φέσι στο χρέος που μας έβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ στους 6 τελευταίους μήνες δεν είναι
- ούτε 0 όπως ξεδιάντροπα ισχυρίστηκε ο Τσίπρας χτές (ότι όλο είναι αναχρηματοδότηση) αλλά
- ούτε και 90 που είπε ο Βαγγέλας.
__
Είναι 48.6δις
--> 16.6δις
(οι τόκοι 3 χρόνων που δεν μπορούμε να πληρώσουμε πλέον λόγω διαλυμένης οικονομίας - η "επιτυχία" των χαμηλών πρωτογενών που παραμυθιάζουν όσους δεν καταλαβαίνουν τους οικονομικούς όρους)
+ 7δις (τα ληξιπρόθεσμα του δημοσίου - που θα μας τα δώσουν να τα δώσουμε οι ξένοι αλλά όχι τζάμπα, και με το σταγονόμετρο , με πρόσθετο δάνειο δηλ.)
+ 25δις (ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών - που διέλυσαν και το χά ρηκαν όπως χαίρονταν με τα καμένα ΑΤΜ, γιατί αυτοί "δεν έχουν καταθέσεις")
[για την ακρίβεια το 25δις θεωρείται max, οπότε το ποιό σωστό είναι να λέγεται 40-50δις]
__
Και το πρόβλημα είναι πως
ενώ τουλάχιστον το ΠΑΛΑΙΟ χρέος (αυτών "που μας καταστρέψανε") πήγαινε να καλύψει τα ελλείμματα δηλ. σε μισθούς & συντάξεις που εν τέλει "έπεφτε στην αγορά" ή και γίνοταν οικοδομή και
όπως και οι ΙΔΙΟΙ είπαν άντε να ήταν το 5% (Σταθάκης) επαχθες, απεχθες, επονείδιστο και σιχαμένο δηλ 16ΔΙΣ ΜΙΖΕΣ ΤΟ ΠΟΛΥ
το ΝΕΟ ΧΡΕΟΣ όχι μόνο είναι το ΤΡΙΠΛΑΣΙΟ, όχι μόνο πήγε στον ΒΡΟΝΤΟ, αλλά χρειάστηκε 6 ΜΗΝΕΣ αντί για 40 ΧΡΟΝΙΑ....

Σημ. Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ οικονομική ζημιά λόγω κάτι 10κάδων δις συγκριτικής μείωσης του ΑΕΠ το 2015-17 είναι πολύ μεγαλύτερη αλλά εδώ επικεντρωνόμαστε στο χρέος που ήθελαν να μειώσουν....

___

ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΗΣ ΨΕΥΔΟΥΣ
Συνεπώς ο Βαγγέλας συγχωρείται γιατί έβαλε ως συντηρητικός πολιτευτής έναν ταπεινό πολλαπλασιαστή 2
έναντι του συνήθους ριζοσπαστικού συριζαίκου πολλαπλασιαστού 10-100 και βάλε
π.χ με τους 300.000 που δεν έχουν ρεύμα, τους 7.000 που αυτοκτόνησαν λόγω μνημονίου, τις 300δις μίζες, τους 500.000 συγκεντρωμένους στο Σύνταγμα κλπ κλπ κλπ

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.oikonomia&id=42790

http://ec.europa.eu/economy_finance/assistance_eu_ms/greek_loan_facility/pdf/assessment_financing_needs_en.pdf

________
Πολύ καλά #mustread:
Αποψη: Ενα μνημόνιο που δεν αυξάνει το χρέος… ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΟΚΟΠΑΚΗΣ (11.10.2015)
Πόσο κόστισαν οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Του Στέλιου Πέτσα (02.08.2016)

Η αξιολόγηση ΔΥ του 2014 δεν πέρασε λόγω του 15% της "απόρριψης". Έπρεπε να μπει 5%

July 23, 2014

Όσοι αντιδρούν στην αξιολόγηση στους ΔΥ πλειοψηφούν καθώς εκφράζουν τα συμφέροντα
1. του 15% που έχει αυτογνωσία +
2. του άλλου ca.25% που είναι ανασφαλές & φοβάται πως μπορεί να μπεί (ίσως κάποια στιγμή) στο 15% +
3. των ca.20% ιδεολόγων του απόλυτου εξισωτισμού & των "όλοι μαζί στον πάτο"
=> οπότε ένα 40-60% μαζί είναι ικανό να σαμποτάρει την όλη διαδικασία ειδικά αν είναι τσαμπουκαλίδικο - "κινηματικό".

Αν αντί για 15% είχε μπει στο 5% η αξιολόγηση θα πέρναγε πιθανότατα αρκετά ευκολότερα

Χιλή και κατσαρόλες (δεν δικαιούσαι να διαμαρτύρεσαι για την φτωχοποίησή σου αν γίνεται από αριστερή κυβέρνηση)

Chile real wages between 1967 and 1977. Orange lines mark the beginning and end of Allende's presidency.


[...]
In the first year of Allende's term, the short-term economic results of Minister of the Economy Pedro Vuskovic's expansive monetary policy were highly favorable: 12% industrial growth and an 8.6% increase in GDP, accompanied by major declines in inflation (down from 34.9% to 22.1%) and unemployment (down to 3.8%). However, by 1972, the Chilean escudo had an inflation rate of 140%. The average Real GDP contracted between 1971 and 1973 at an annual rate of 5.6% ("negative growth"); and the government's fiscal deficit soared while foreign reserves declined.[58] The combination of inflation and government-mandated price-fixing, together with the "disappearance" of basic commodities from supermarket shelves, led to the rise of black markets in rice, beans, sugar, and flour.[59] The Chilean economy also suffered as a result of a US campaign against the Allende government.[60]
[...]

Salvador Allende
Popular Unity (Chile)

_________________________________________________

Επαναστατικά αναγνώσματα

Χιλή: Κράτος και Επανάσταση Tom Lewis

Το σχέδιο Β' της Δεξιάς: Κωδικός ...«κατσαρόλα» Δημήτρης Τρίμης

Οι κατσαρόλες της Αυγής

ΑΑΑ - Αριστερός Αντινεοφιλελεύθερος Αντιτεχνοκρατισμός

July 8, 2013 at 3:18pm

ΤΑ ΤΟΥΒΛΑ

Θυμάμαι την πρώτη βδομάδα στη δουλειά στη φάμπρικα στο Munchen am Isar (του software engineering) το καιρώ εκείνω (1991) το πρώτο που μας μοίρασαν ήταν το roadmap των προιόντων και των έργων που μας έβαζαν, για να ξέρουμε πότε πρέπει να έχουμε έτοιμο τι στην ομάδα, καθότι τα εναλλακτικά - απολύτως Ελληνοπρεπή μεν - αλλά προκαπιταλιστικά συστήματα "του ορμάτε παλικάρια", "βάλτε όλοι ρε ένα χεράκι" και "έχει ο Θεός" δεν τα είχαν σε πολύ εκτίμηση.
Πού να ήξερα ο άμοιρος πως θέλαν να με κάνουν νεοφιλελέ τεχνοκράτη τα καθήκια.

(Πάντως η κατα λέξη μετάφραση του roadmap σε "οδικό χάρτη" που μάλλον ο ΓΑΠ λάνσαρε στην Ελλάδα δεν μου φαίνεται σωστή, ξενίζει, μάλλον χρονοδιάγραμμα έπρεπε να το λένε ή κάτι αντίστοιχο)
__________________
"Μια μεγάλη επιτυχία των νεοφιλελέδων τεχνοκρατών είναι να βάζουν στην γλώσσα μας λέξεις, που δεν σημαίνουν τίποτα απολύτως. Τώρα βρήκαμε τον "οδικό χάρτη", όπως είχε κολλήσει στην γλώσσα των 90's η "αειφορία" "

Το δημοψήφισμα του ΟΧΙ και πως όλοι ξέχασαν τις 47 σελίδες Τσακαλώτου τον Ιούνιο του 2015 (το καλό μνημόνιο του ΟΧΙ)

Είναι χαρακτηριστικό πως Τύπος και ΜΜΕ έθαψαν την συμφωνία της 20/02/2015 για την συνέχιση του Μνημονίου παίζοντας το παιχνίδι της αριστεράς που δεν την έφερε καν στην Βουλή και προσπάθησε μετά να την σαμποτάρει. Κατά τα άλλα "συστημικός" ο Τύπος και τα κανάλια...

Το ίδιο ακριβώς έκαναν και με την φιλολαική πρόταση συμφωνίας 47 σελίδων του Τσακαλώτου τον Ιούνιο με τα 8δις μέτρα, η οποία είχε σαν απόκριση αυτή τη αντιλαική του Γιούνκερ με τα 8,5δις.
Και η οποία προέβλεπε και έσοδα 120εκ. από τις άδειες των τηλεοπτικών σταθμών, που αποδεικνύονται τώρα πως θα είναι 15-20δις...
ΚΚΕ, ΕΠΑΜ και άλλοι το είχαν επισημάνει αλλά ο Σανός ήταν πως το ΟΧΙ ήταν το "Όχι στην Λιτότητα".


Το "νόημα" του ΟΧΙ 
Όπως διαμορφώθηκε η πορεία του δημοψηφίσματος μετά το "πραξικόπημα" Δραγασάκη + τα απανωτά διαγγέλματα Τσίπρα που διαφοροποιούσαν ξεκάθαρα το νόημα του δημοψηφίσματος το ΝΑΙ-ΟΧΙ ήταν παροχή εμπιστοσύνης στον Τσίπρα. Δεν το κατάλαβαν και πολλοί βέβαια αυτό, έπρεπε να παρακολουθείς συνεχεια τα πράματα, δεν έχουν όλοι τον χρόνο και την διάθεση. 
Ένα ΝΑΙ σήμαινε παραίτηση Τσίπρα, ένα ΟΧΙ ψήφο εμπιστοσύνης.
Ένα ισχυρό ΟΧΙ "Τσίπρα κάνε ότι γουστάρεις". Πήγαινέ μας και σε δραχμή αν θες, κάνε και δικτατορία.
Δηλαδή αν έπαιρνε 75-80% δεν θα έμπαινε σε πειρασμό περισσότερο από ότι μπήκε με το 61,3%; 


Παραπομπές 
Αυτό είναι το ελληνικό κείμενο της πρότασης προς τους θεσμούς (pdf) 09/06/2015

ΑΥΤΑ είναι τα μέτρα που πρότεινε η ελληνική κυβέρνηση στους δανειστές

Μητρόπουλος: Η ελληνική πρόταση έχει προβλήματα - Δεν περνάει από τη Βουλή 08/06/2015

Αυτό είναι το ελληνικό κείμενο των 47 σελίδων προς τους εταίρους – Διαβάστε όλη την πρόταση (pdf) 

Η πρόταση του ΚΚΕ για το δημοψήφισμα: Διαδώστε την, τυπώστε την, ρίξτε την στην κάλπη! (SPOT)
Ούτε η πρόταση των ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ, ούτε η κυβερνητική πρόταση των 47 + 8 συμπληρωματικών σελίδων διορθώνονται γιατί είναι γεμάτες βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. 

Ένα δημοψήφισμα που τρέμουν όλοι, ακόμη και η ίδια η κυβέρνηση
27 June 2015 Του Δημήτρη Καζάκη
Ο Αλέξης Τσίπρας εισηγήθηκε δημοψήφισμα στις 5 Ιουλίου, δηλαδή ουσιαστικά σε μια εβδομάδα, για το "τελεσίγραφο" όπως αποκάλεσε τις τελευταίες απαιτήσεις των δανειστών. Δεν διευκρίνησε όμως τι θα γίνει αν μέσα στο σαββατοκύριακο αποσύρουν οι δανειστές το τελεσίγραφο και επαναφέρουν την προταση της ίδιας της κυβέρνησης των 47 σελίδων με μέτρα κοινωνικής σφαγής και ύφεσης.

13/09/2015 Τσακαλώτος: «Θαμπωθήκαμε από τη διαπραγμάτευση»
Υποστηρίζει ότι υπήρχε «ατζέντα» να ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ

Ο Παντελάκης το υπενθυμίζει στη επέτειο του 2016
Ψήφιζαν -χωρίς οι περισσότεροι να το γνωρίζουν τότε- κάτι εντελώς διαφορετικό: ναι ή όχι στην πολιτική επιβίωση του σχήματος ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Ζαμπούκας: Ο «λαός» θα στήριζε το πραξικόπημα!

_________________________

Σαραντάκος Μια άβολη επέτειος
(ψιλοάσχετο, απλώς να βλέπουμε πως σκέφτονται οι περισσότερο νοήμονες των συριζοφρουρών)

Δημοψηφίσματα - ο πανικός των υπερφιλελεύθερων στην εξέργερση της Πλέμπας

27/07/2016

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ

Μετά τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων σε Ελλάδα & Βρετανία κομμάτια του αστικού στρατοπέδου έχουν πέσει σε κατάσταση πανικού λόγω της διαφαινόμενης εξέγερσης της Πλέμπας & προχωρούν σε πρωτοβουλίες και προπαγάνδα να πείσουν πως τα δημοψηφίσματα είναι κακά. Σε λίγο θα μας πουν και να τα απαγορεύσουμε.
.
Για πολλούς είναι βέβαια αναμενόμενο, ο ΥΠΕΡΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ διαπνέεται πολλές φορές από βαθύ ελιτισμό και δεν έχει μεθόδους άμεσης επαφής με το εκλογικό σώμα. Τώρα νιώθει πως κινδυνεύει που το concept της αλόγιστης παγκοσμιοποίησης δέχεται γερά πλήγματα στην ΕΕ.
.
Όμως τα Χριστιανοδημοκρατικά & Σοσιαλδημοκρατικά κόμματα είναι ΛΑΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ και ΔΕΝ πρέπει να παρασυρθούν σε τέτοια κόλπα των υπερφιλελεύθερων. Τα οποία τα αποξένωσαν από την βάση τους και οδήγησαν στην δημιουργία/γιγάντωση λαικών δημαγωγικών κομμάτων όπως τα UKIP, AfD, FPO, FN, ΑΝΕΛ κλπ που παρέσυραν τους ψηφοφόρους τους. 
.
Τα δημοψηφίσματα λοιπόν είναι γενικώς και υπο προυποθέσεις καλά, πολλές φορές ξεμπλοκάρουν πράγματα (δες παρακάτω) και πρέπει να χρησιμοποιούνται συχνότερα. Με την προυπόθεση να είναι σωστά οργανωμένα σε προυποθέσεις, ερωτήματα και κανόνες. 
Και όχι λόγω των γελοιοτήτων του ΣΥΡΙΖΑ πέρσυ να τα κάψουμε. Χρειάζεται μέτρο σε όλα.
Και σιγά-σιγά ο Λαός θα μάθει και από τις πατάτες του, δεν μπορούμε να τον παρακάμπτουμε, καλύτερα είναι να τον πείθουμε εμείς και όχι οι (αυτ)απατεώνες.

Αντί το αστικό στρατόπεδο ΝΑ ΔΙΔΑΧΘΕΙ από την τακτική των (νεο)κομμουνιστών ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΡΗΓΜΑΤΑ στον αντίπαλο υιοθετεί αμυντική στάση επηρρεαζόμενη από τους υπερφιλελευθερους.
Δηλαδη:
1. Αντι να δει πως ακόμα κι οι συριζαίοι ψηφοφόροι είναι υπερ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ ΔΥ το 63% & ΥΠΕΡ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ 54% και να ξεκινήσει ΑΜΕΣΩΣ εκστρατεία πως θέλουμε ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΑΥΤΑ υιοθετεί αμυντική στάση.
Δεν είναι ευκολότερος τρόπος αυτός να αλλάξουν αυτά έτσι που τα απαγορεύει το συνταγμα;
.
Για να μη πω για δημοψηφίσματα
(α) να μην έχουν μιναρέδες τα τζαμιά
(β) να απαγορεύονται μαντήλες & συναφή παντού δημοσίως πλήν Θράκης (οι διεθνείς συνθήκες βλέπεις)
(γ) να υπάρχει πλαφόν στον αριθμό από πρόσφυγες/μετανάστες που δεχόμαστε
και πάθουν κανα εγκεφαλικό οι δρασονεοδημοκράτες.
.
2. Αντί να προτείνει να αλλάξει το ΗΛΙΘΙΟ Σύνταγμά μας ΚΑΙ για τα δημοψηφίσματα, που απαιτεί ΜΟΝΟ 40%-50% συμμετοχή για να είναι έγκυρα [στο Άρθρο 44] μιλάνε για αποφυγή τους ή θα καλόβλεπαν και κατάργησή τους.
Δεν θα ήταν πιό λογικό να υπάρχει πρόταση αλλαγής του Άρθρου 44
- για συμμετοχή για να είναι έγκυρο π.χ με >70% συμμετοχή 
- αποτέλεσμα για να είναι επίσης έγκυρο ειδικά για εθνικό θέμα π.χ >60% και
- να προβλέπεται και δυνατότητα για διάρκεια ισχύος κατά περίπτωση ή να ορίζεται υποχρεωτικά στο ερώτημα π.χ 10-20 χρόνια;