Χαρίτων Χαριτωνίδης: Έλληνες και Χριστιανισμός

October 5 2016

ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ
Χαρίτων Χαριτωνίδης

Η δραματουργική τάξη που τόση ανάγκη δείχνει να έχει ο άνθρωπος, όπως μαρτυρούν τα έργα του –οι μύθοι, τα θεατρικά δράματα, τα μυθιστορήματα,- σπάνια εμφανίζεται στην Ιστορία. Ίσως για αυτό, όταν εμφανίζεται, νιώθουμε τόσο έντονα την παρουσία ενός σχεδίου, ενός νου, ενός θεού. Μια τέτοια περίπτωση είναι η ιστορία της σχέσης των Ελλήνων με τον Χριστιανισμό.

Η επί Γης ιστορία του Χριστιανισμού σφραγίζεται από το γεγονός ότι η γλώσσα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν τα ελληνικά. Χάρη στις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου τρεις αιώνες νωρίτερα, και τα Ελληνιστικά βασίλεια που ακολούθησαν, η ελληνική γλώσσα είχε γίνει η γλώσσα ολόκληρης της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Την εποχή του Χριστού όλα αυτά τα εδάφη ήταν τμήματα μιας νέας Αυτοκρατορίας, της Ρωμαϊκής, και οι Έλληνες ήταν δούλοι της, ανάμεσα σε αλλόφυλους δούλους. Η νέα πίστη που επετίθετο στη ρωμαϊκή καθεστηκυία τάξη και αγκάλιαζε τους δούλους της Ρώμης, διαδόθηκε τόσο γρήγορα γιατί όλοι αυτοί οι ετερόκλητοι πληθυσμοί μιλούσαν ελληνικά.

Οι ίδιοι οι Έλληνες στην αρχή ήταν εχθρικοί στον Χριστιανισμό. Ήταν φυσικό. Η νέα πίστη ερχόταν να γκρεμίσει τους θεούς τους και να καταλύσει τον πολιτισμό τους που τους χάριζε τα πρωτεία σε όλο τον αρχαίο κόσμο. Όμως απ’ την άλλη ο Χριστιανισμός τους έδειχνε μια οδό πνευματικής απελευθέρωσης από τους Ρωμαίους και τη μισητή λατρεία του Αυτοκράτορα. Έτσι εντέλει οι Έλληνες ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό.

Οι αιώνες πέρασαν. Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από ελληνόφωνη και χριστιανική έγινε ελληνόψυχη και χριστιανική, και εν συνεχεία κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους. Οι Έλληνες ήταν πάλι δούλοι, αυτή την φορά ενός δόλιου και μεθοδικού δυνάστη που φρόντιζε να τους κρατάει αγράμματους και αποκομμένους από την πολιτιστική τους κληρονομιά. Το μόνο δικαίωμα που τους παραχώρησε ο δυνάστης ήταν το να λατρεύουν τον Θεό τους. Κι εδώ εμφανίζεται η θεία συμμετρία.

Τα ιερά κείμενα της πίστης τους, τα μόνα που είχαν δικαίωμα να διδάσκονται, ήταν γραμμένα στα Ελληνικά. Έτσι μέσω αυτών οι Έλληνες διατήρησαν τη γλώσσα τους. Και μέσω της γλώσσας τους την εθνική τους ταυτότητα. Το ότι δεν εκσλαβίστηκαν και δεν εκτουρκίστηκαν οι Έλληνες, το οφείλουν στο ότι τα Ευαγγέλια και οι Επιστολές του Παύλου ήταν γραμμένα στη γλώσσα που ήταν η γλώσσα των προγόνων τους. Το «χρέος» είχε ξεπληρωθεί. Η ελληνική γλώσσα έσωσε τον Χριστιανισμό, και ο Χριστιανισμός τώρα έσωζε την ελληνική γλώσσα και δια αυτής τους Έλληνες.