[αναδημοσίευση]
Αυτό
είναι πολύ μακρύ "σεντόνι". Το έγραφα μέρες και είναι προϊόν πολλής
σκέψης το οποίο να πω την αλήθεια δίσταζα και τα το δημοσιεύσω. Πιστευω
πως σας ενδιαφέρει, έστω και για να περάσει η ώρα. Διαβάστε το σαν
ανάγνωσμα φαντασίας και να εύχεστε να μην είναι αλήθεια. ΚΚ2
______________________________________
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ένα από τα παρελκόμενα της "κρίσης" είναι και το γεγονός της ανάδυσης διαφόρων ιστοριών συνωμοσίας, άλλων πιο απίθανων σαν ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, όπως πχ τα περι ΕΛλήνων αδελφών μας εν τη γη και εν τω σύμπαντι, με το παραπάνω χρωμόσωμα στο DNA, ή άλλες πιο σοβαρές, όπως πχ η ύπαρξη Λεσχών, lobbies κλπ όπως είναι η Τριμερής Επιτροπή, η Λέσχη Μπίλντεμπέργκ κοκ. Σύμφωνα με την κεντρική αφήγηση, ο ρόλος αυτών των λεσχών των οποίων τα μέλη είναι ζάπλουτα, και με ακόρεστη δίψα για χρήμα και εξουσία, έγκειται στο ότι αποφασίζουν εκ των προτέρων τις τύχες των "λαών" και κατόπιν με τους μηχανισμούς που διαθέτουν, θέτουν σε κίνηση διάφορες κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις ώστε η ροή των εξελίξεων σε μια χώρα, ήπειρο, ή ολόκληρο τον κόσμο να ρεύσει προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Δεν είναι τυχαίο το ότι από την αρχή της "κρίσης", εμφανίστηκαν και οι σχετικές θεωρίες συνωμοσίας, άλλες προϋπάρχουσες,, άλλες λίγο ή πολύ τροποποιημένες, σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα "ξεγελάστηκε"(;), "δελεάστηκε"(;), "σύρθηκε"(;), "προδόθηκε"(;) προς μια κατεύθυνση όπου δε θα είχε άλλη εκλογή ή είχε άλλη εκλογή αλλά οι ξένοι "κατακτητές" και οι εγχώριοι "προδότες", "δωσίλογοι", "προσκυνημένοι κοκ (και μιλάμε ΠΑΝΤΑ για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ γιατί αυτοί "κυβέρνησαν" άρα αυτοί ήταν οι "εντολοδόχοι", ενώ άλλες πολιτικές δυνάμεις "δεν κυβέρνησαν" άρα αμαρτίαν ουκ έχουν σύμφωνα πάντα με το αφήγημα), και ότι θα πρέπει "να τους τιμωρήσουμε" διότι με τις κλεψιές τους, τις απατεωνιές τους και τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου αλλά και την ατιμωρησία τους (δεν πιάστηκε λέει ΕΝΑΣ από τη λίστα Lagarde) η χώρα κατέρρευσε ενώ μπορούσε να σωθεί. Δεν το έκαναν όμως διότι, όντας "προδότες" παρέδωσαν τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές έτσι ώστε να αναγκαστούμε να "ξεπουλήσουμε" τη "δημόσια" περιουσία και "να μας αναγκάσουν" οι ξένοι να τα δώσουμε όλα κοψοχρονιά.
Εννοείται φυσικά ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, και ιδίως ο προστάτης των απανταχού πεινωντων, διψώντων, οδοιπορούντων, νοσούντων κλπ (κατά προτίμηση του "δημοσίου") ΣΥΡΙΖΑ, πρωτοστατούσε με σχεδόν άναρθρες κραυγές σε αυτό το σενάριο. Δεν μπορούμε δε να μη επισημάνουμε το γεγονός ότι εν πολλοίς και αυτά και άλλα πολλά ακούστηκαν σε δυο αξιοσημείωτα και σχεδόν ανεξήγητα καλές παραγωγές το "Debtocracy" και το "Katastroika", των οποίων η χρηματοδότηση φέρεται να ήταν μέσω crowd funding το οποίο εκ του μηδενός παρήγαγε με αξιοθαύμαστο τρόπο αφήγηση την οποία ο μέσος άνθρωπος θα ήταν δύσκολο να αντικρούσει, εκτός αν ήταν σχετικός με τα θέματα υπό πραγμάτευση από τα συγκεκριμένα πονήματα. Εκεί ακούστηκαν οι θεωρίες της Naomi Klein (και όχι Campbell, Αλέξη), οι οικονομικοί δολοφόνοι και οι σκοτεινοί θιασώτες.
Σε αυτό το μακροσκελές σημείωμα λοιπόν, και εφόσον οι συνωμοσίες είναι τζάμπα, θα ήθελα να κάνω ένα reverse engineering και να προσθέσω και άλλη μια από αυτές στην κρίση του αναγνώστη, θέτοντας απλά την ερώτηση:
Τι θα γινόταν εάν... η οικονομική δολοφονία της Ελλάδος για την οποία όλοι μιλάνε δε συντελέστηκε το 2010 αλλά συντελείται ΤΩΡΑ και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ μέρος αυτής και ο κύριος εντολοδόχος, αύριο δε, Κυριακή των εκλογών είναι η αρχή της τελευταίας πράξης του δράματος της οποίας οι εξελίξεις ενδέχεται να είναι ανεξέλεγκτες και σε μεγάλο βαθμό μη αναστρέψιμες σε βάθος γενεών;
Όχι ότι μπορεί να αλλάξει τίποτα. Αλλά να, αν μία στο εκατομμύριο έχω δίκιο, να ξέρουν κάποιοι ότι δεν πιαστήκαμε όλοι κορόιδα.
Αν όχι, enjoy yourselves στη μεταμοντέρνα Ελλάδα της 26ης Ιανουαρίου και εντεύθεν. Έτσι και αλλιώς μια βλακεία έγραψα που μπορεί να γίνει ταινία μετά από χρόνια.
Σε κάθε περίπτωση, η κατάρα του Κινέζου έπιασε. Ζούμε και θα ζήσουμε σε "ενδιαφέροντες καιρούς".
Μόνο μια παράκληση: Αν ισχύσουν όλα τα παρακάτω (θα το ξέρουμε σε βία, ελάχιστους μήνες) σας παρακαλώ πολύ εγώ, ναι εγώ προσωπικά: Προλάβετε τους πριν φτάσουν στο αεροδρόμιο. Τότε ΑΝ μία στο εκατομμύριο έχω δίκιο, θα ξέρετε για ποιούς μιλώ. Αν όχι, διαβάστε απλά παρακάτω, έχει πλάκα.
Προκαταρκτικά: Στρατηγική
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 το Ευρώ εθεωρείτο ένα μεγάλο επίτευγμα το οποίο δημιουργούσε ένα νέο μεγάλο "παίκτη"στο διεθνές χρηματοπιστωτικό γίγνεσθαι. Είναι σίγουρο δε, ότι η εισαγωγή του Ευρώ σε αυτό το σύστημα πολλούς ενόχλησε εφόσον το Ευρώ θα μπορούσε να καταστεί ένας επιπλέον νομισματικός πόλος και να χάσουν τη βαρύτητά τους άλλα νομίσματα, ιδίως δυτικά, τα οποία μέχρι τούδε ήταν τα μόνα τα οποία είχαν ανταλλακτική αξία στο δυτικό (και όχι μόνο) κόσμο.
Λογικό λοιπόν είναι "κάποιοι" να ενοχλήθηκαν. Αυτοί οι "κάποιοι" (δεν είναι ανάγκη να είναι χώρες ΑΝ ΚΑΙ οι εθνικότητες τους είναι μάλλον εντοπισμένες) ενδέχεται να αποφάσισαν να διαλύσουν τη συγκεκριμένη νομισματική οντότητα για τον απλούστατο λόγο ότι ήταν αντίθετη με τα συμφέροντά τους. Και έρχεται το ερώτημα: Αν οι συγκεκριμένοι "κάποιοι" ήθελαν να πλήξουν το συγκεκριμένο νόμισμα, ποια στρατηγική θα έπρεπε να ακολουθήσουν;
Αναλύοντας την αρχιτεκτονική του νέου νομίσματος λοιπόν ανακάλυψαν ότι έχει την εγγενή αδυναμία ότι η συνοχή του βασίζεται σε πολύ αυστηρές αλλά λογικές απαιτήσεις δημοσιονομικής συμπεριφοράς μεταξύ των κρατών-μελών που το απαρτίζουν. Άλλα κράτη είναι πειθαρχικά και έχουν σώφρονα οικονομική και κοινωνική συμπεριφορά και επιδόσεις, και άλλα όχι τόσο γιατί τα ζαλίζει ο ήλιος και η θάλασσα της Μεσογείου της "ωραιότερης χώρας στον κόσμο". Οπότε, για να σοβαρευτούμε, το αδύνατο σημείο του Ευρώ είναι οι απαιτήσεις συνοχής μεταξύ των κρατών-μελών οι οποίες έχουν συμφωνηθεί μεν, αλλά δεν είναι εύκολο να τηρηθούν λόγω "ιδιαιτεροτήτων" ιδίως μεταξύ ορισμένων εκ πεποιθήσεως ιδιόρρυθμων και πολιτισμικά οπισθοδρομικών "τεμπέλικων κρατών" (slacker states). Οπότε τι κάνουμε; Χτυπάμε τον πλέον αδύναμο κρίκο της "αλυσίδας" του Ευρώ και εκμεταλλευόμαστε τις αδυναμίες του καθώς και τις εγγενείς αδυναμίες της αργής και γραφειοκρατικής πολυεθνικής ανομοιογένειας της ΕΕ για να πετύχουμε το σκοπό μας. Η στρατηγική οικονομικής δολοφονίας του "αδύναμου κρίκου" λοιπόν θα μπορούσε στην περίπτωση που συζητάμε χονδρικά να έχει τα εξής στάδια:
Επιλογή στρατηγικής αδύναμου κρίκου
Με την στρατηγική του "αδύναμου κρίκου" βρίσκουμε έναν (ή περισσότερους) "αδύνατους κρίκους" πολιτισμικά, κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά μέσα στην Ευρωζώνη. Το συγκεκριμένο κράτος το μετατρέπουμε σταδιακά σε ένα (περισσότερο) κράτος-παρία, εκμεταλλευόμενοι όλες τις αδυναμίες και πολιτισμικές και οικονομικές αστοχίες του, με σκοπό να δημιουργήσουμε μια πολιτισμική, κοινωνική, πολιτική αλλά κυρίως οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση- γάγγραινα μέσα στην Ευρωζώνη. Μέχρι τη στιγμή που η παρουσία αυτού του κράτους να γίνει αφόρητη από πλευράς οικονομικής κατάστασης, επιδόσεων, κοινωνικής σταθερότητας, και να μετατραπεί σε ένα συστημικό κίνδυνο για την Ευρωζώνη και όπου στην τελική του οποίου η απόσχιση να έχει λιγότερο κόστος από την παραμονή του. Ring a bell?
Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να αποσταθεροποιήσει το Ευρώ και να επιτρέψει σε "σπεκουλαδόρους" να βγάλουν ΤΑ ΛΕΦΤΑ. Ταυτόχρονα δε, θα επιτρέψει σε άλλα νομίσματα των οποίων οι οικονομίες εξέρχονται αργά από την κρίση του 2008-10 με παλινωδίες να σταθεροποιηθούν πιο γρήγορα, να μην έχουν τον ανταγωνισμό μιας πληγωμένης και κατά το μάλλον ή ήττον αποσταθεροποιημένης και σχεδόν ανεπανόρθωτα πληγείσας σε οικονομικό αλλά και ηθικό και συμβολικό επίπεδο Ευρώπης οπότε θα μπορούν να στρέφουν τα βλέμματα προς Ανατολάς χωρίς να προσέχουν τα Ευρωπαϊκά νότα τους. Λογικό δε φαίνεται;
Μα θα μου πείτε, η συγκεκριμένη χώρα που υπονοείς δεν... ΏΠΑ. δε μίλησα ακριβώς για χώρα. Μίλησα για Κάποιους. Αυτό που στην Ελλάδα θέλουμε να βρούμε ένα κεντρικό έλεγχο σε όλα με ένα παντεπόπτη οφθαλμό (Εβραϊκής συνήθως προέλευσης κατά το αφήγημα), απλά δεν υπάρχει. Υπάρχουν φατρίες. Απλά κάποιες αποφάσισαν να διαλύσουν την Ευρωζώνη και άλλες να την "κρατήσουν" ζωντανή. Όσο τους συμφέρει. Δηλαδή όσο κερδίζουν. Δεν είναι μίσος ειδικά κατά της Ελλάδος διότι "όταν κτίζαμε Ακροπόλεις αυτοί τρώγανε βελανίδια" και άλλες αφηγήσεις 2ας τάξης γυμνασίου. ΚΥΝΙΣΜΟΣ είναι. Nothing personal. To καταλάβαμε; Οπότε πάμε παρακάτω.
Όπως είναι γνωστό, η Ελλάδα έγινε μέλος του σκληρού πυρήνα της Ευρωζώνης από την 1/1/2002. Η ίδια η είσοδός της έμελλε να θεωρείται "τιμής ένεκεν" ενώ ακούγεται ότι τα κριτήρια εισόδου τεντώθηκαν όσο δεν πάει, για να μην αναφερθούμε σε άλλες πηγές που λένε ότι χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον "δημιουργική λογιστική" μεταξύ της κυβέρνησης Σημίτη και χρηματοπιστωτικών οίκων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί να επισημάνουν μια ενδεχόμενη μελλοντική αδυναμία της Ελλάδος να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις σταθερότητας του νέου νομίσματος εφόσον η Ελλάδα ήταν ήδη διαβόητη για την αδιαφορία προς τους όποιους κοινά αποδεκτούς ή/ και συμφωνημένους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας. Άρα η επιλογή του κορόιδου δεν ήταν δύσκολη. Μη σας πω ότι όταν το αποφάσισαν να μας κάνουν με τα κρεμμυδάκια δεν είχε ΚΑΝ αρχίσει η κρίση των sub-primes. απλά περίμεναν...
Η τακτική αυτή εκτελέστηκε σε δύο κλίμακες.Στη Μικροκλίμακα και την Μάκροκλίμακα.
Ας μιλήσουμε πρώτα για τη Μικροκλίμακα.
Για το σκοπό αυτό επελέγη η τακτική της ριζοσπαστικοποίησης (το ανάλογο της μετατροπής ενός υγιούς κυττάρου σε καρκινικό) μέσω του νευρογλωσσικού προγραμματισμού ευάλωτων συναισθηματικά ή/ και κοινωνικά νεαρών ατόμων (λέγεται και "πλύση εγκεφάλου") ή και ολόκληρων κοινωνικών ομάδων (λέγεται και προπαγάνδα), πρώτα μεν μέσω συναισθηματικής φόρτισης και μετά μέσω σημειολογικής μεταλλαγής της σημασίας των λέξεων (η "νεόγλωσσα του 1984 του George Orwell) και χρήσης λέξεων κλειδιών (πχ "νεοφιλελεύθερος" και αργότερα "προσκυνημένος", "τσιράκι", "τοκογλύφοι" κλπ).
Κατόπιν η διαλεκτική ρητορική του κόμματος έγινε άκρως διχαστική ούτως ώστε να αποκλειστεί οποιαδήποτε πιθανότητα προσέγγισης ή συνεννόησης των ήδη "ριζοσπαστικοποιημένων" με τον κορμό της υπόλοιπης αστικής κοινωνίας (κατ' αναλογία με τους ριζοσπαστικοποιημένους-"radicalized" νέους που ασπάζονται το ακραίο Ισλάμ. Ίδιος μηχανισμός είναι).
Αυτό επετεύχθη μέσω της αφήγησης ότι ο "διάλογος" είναι κάτι "κακό" και αποτελεί μια "αστική συνήθεια" και "τρόπος ελέγχου" μέσω του οποίου διαιωνίζεται η υποταγή για να αφοπλίζει την ορμή της μάχης του αδύνατου απέναντι στο δυνατό και πρέπει να υποκατασταθεί από "οργή" (ας θυμηθούμε περιπτώσεις ακραίων υστερικών οι οποίοι μιλούσαν για "προσκυνημένους, "ΚΡΑΙΜΑΛΑΙΣ" και τα συναφή, με μία διχαστική ένταση που αποθάρρυνε τον συνομιλητή από κάθε είδους διάλογο). Άρα η μη-σκέψη και η ενστικτώδης αντίδραση, είναι ένα από τα χαρακτηριστικά αυτής της εξελικτικής διαδικασίας οπισθοδρόμησης του κοινωνικού discourse με το σκοπό της ελαχιστοποίησης του κινδύνου τα φανατισμένα νέα άτομα να ανταλλάξουν ιδέες και έτσι να κλονιστεί η πίστη τους στον ιερό σκοπό της "ανατροπής", της "εξέγερσης" κλπ κλπ. Αυτά τα είδαμε ήδη από το 2006 στις μαθητικές διαδηλώσεις αλλά σε πλήρη εξέλιξη το 2008, το 2010 και το 2012 όπου η διαδικασία της ριζοσπαστικοποίησης μεγάλου μέρους της νεολαίας βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, αφ' ενός μεν να καταστούν γενίτσαροι κοινωνικής αναταραχής, αφετέρου να είναι "έτοιμοι" όταν θα έρθουν σε ηλικία ψήφου. Περαιτέρω παρατηρήσεις στα γρήγορα: Ο μέντορας της συγκεκριμένης προσέγγισης κοινωνικής μηχανικής:
-Εκμεταλλεύτηκε την αγραμματοσύνη των νέων και την έλλειψη κριτικής σκέψης που παρατηρείται έντονα, ιδίως μετά το 2000.
-Εκμεταλλεύτηκε την αγωνία και τον πόνο των πληγέντων από την κρίση αλλά και πάλι δεν απευθύνθηκε σε μορφωμένους ή εγγράμματους αλλά κατευθύνθηκε στις πολυπληθέστερες μάζες των αδίκως διορισθέντων στο βιότοπο του εν Ελλάδι "δημοσίου" οι οποίοι αγωνιούν γιατί ξέρουν ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ σε ένα εργασιακό πέραν του σφραγιδοκρουστικού "δημοσίου" περιβάλλοντος. Εκείνων που αν ανοίξουμε και φωτίσουμε τα λαγούμια της αναξιοκρατίας, θα τρέχουν να κρυφτούν σαν τα ποντίκια.
-Επίσης, μη σας κάνουν εντύπωση οι ομογενοποιημένες τακτικές τρολαρίσματος (υστερίες, αντιμεταθέσεις, στρεψοδικίες, άλλα λέτε άλλα ταχαμ καταλαβαίνουν κλπ) και η όμοια μεθοδολογία επιχειρηματολογίας γι' αυτό και απορείτε γιατί μιλάνε με τον ίδιο τρόπο σαν bots. Απλό. Έχουν δασκαλευτεί από το ίδιο εγχειρίδιο.
Και πάμε τώρα στη Μακροκλίμακα
Το πρώτο που παρατηρούμε έιναι ένα ιδεολογικοπολιτικό "blietzcrieg" (κεραυνοβόλος πόλεμος) για την αποδυνάμωση του ήδη υπάρχοντος ανικάνου και διεφθαρμένου, πλην εμπείρου πολιτικού συστήματος μέχρι τη χρεωκοπία. Σκοπός "να μη σηκώσει κεφάλι" η παραγωγική και τίμια βάση της χώρας, να μην μπορέσει να παράξει αποτελεσματικό αντί-λόγο και να μην μπει σε αναπτυξιακή πορεία η χώρα αλλά να υπάρχει ένας "διάλογος" με νευρογλωσσικό προγραμματισμό κατά του "νεοφιλελευθερισμού". Όπου χρειάστηκε, ενεργοποιήθηκαν "κοιμώμενοι" πυρήνες της τοπικής αυτοδιοίκησης και θεσμικών φορέων για την ματαίωση μεγάλων Projects" (Βλέπε Βοτανικός και άλλα) τα οποία θα έδιναν μια αίσθηση αισιοδοξίας και ανάπτυξης. Να μην ξεχνάμε βέβαια τις συνεχείς και λυσσαλέες αντιδράσεις για την Cosco, το Ελληνικό, τα ενεργειακά έργα και γενικά την ανεξήγητη αντίδραση σε ΟΛΕΣ μα ΟΛΕΣ τις μεγάλες επενδύσεις. Δεν μπορούμε φυσικά να εκτιμήσουμε πόσο πολύ βοήθησε το σκοπό αυτόν η ΗΛΙΘΙΑ τακτική της υπερφορολόγησης από τη συγκυβέρνηση, η οποία επέλεξε λες με αυτό τον τρόπο την πολιτική της αυτοκτονία.
-Δεύτερον, τον εκτροχιασμό των μεταρρυθμίσεων εντός και εκτός του μνημονίου, μέσω της κατασυκοφάντησης, εκμεταλλευόμενοι την ατολμία των κυβερνήσεων και το γεγονός ότι θα έπρεπε να στραφούν προς τα σπλάχνα τους και πρώην πελάτες ("δημόσιο") και τη συνεχή επιθετικότατη και μαξιμαλιστική συμπεριφορά και προπαγάνδα η οποία ήταν συμπαγής κατά οποιουδήποτε νεωτερισμού όπου ο νευρογλωσσικός προγραμματισμός είχε σαν στόχο την ταύτιση της συμπεριφοράς ζούγκλας με την αυθεντικότητα της έκφρασης και την στροφή αυτού του τροπισμού συμπεριφοράς κατά των μεταρρυθμίσεων. Ο στόχος επετεύχθη σχεδόν απόλυτα.
-Τρίτον, την μετά το σημείο κάμψης των φιλομνημονιακών δυνάμεων υφαρπαγή όλων των αντιμνημονιακών ψήφων δηλαδή την διαλυση των ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ και κατά το δυνατόν ψηφοθηρική λεηλασία της ΧΑ. Αυτό θα μπορούσε να έχει γίνει σε δυο φάσεις. Πρώτον την ιδεολογικοποίηση και ταυτοποίηση μαζών ψηφοφόρων από άλλα αντιμνημονιακά κόμματα σαν "αντιμνημονιακών" και δεύτερον, την υπονόμευση του σχηματισμού στον οποίο αυτός ανήκει και την πρόσκληση να πάει στο ΣΥΡΙΖΑ όπου σύμφωνα με το αφήγημα κοινωνικής μηχανικής είναι ούτως ή άλλως ο original "ανατροπέας" των μνημονίων.
Δεν είναι τυχαίο ότι εκτός από τον αδίστακτο ολίγιστο Κουβέλη, ο Τσίπρας δυσαρέστησε τον Μανώλη Γλέζο, τον Μίκη Θεοδωράκη ο οποίος επισήμως τον κατήγγειλε σαν εκμεταλλευτή, όπως και πολλούς άλλους. Έτσι διατήρησε τα ποσοστά του παρά τα "ποτάμια" τους αστείους "φιλελεύθερους" και το πανεπιστημιακό μεταρρυθμιστικό λεξιλόγιο τους, και τον κατακαημένο ΓΑΠ ο οποίος πιάστηκε Κώτσος στη χειρότερη στιγμή της μεταπολιτευτικής Ελληνικής ιστορίας και ψάχνει ψύλλους στα άχυρα να δικαιωθεί επιβαρύνοντας περισσότερο τη θέση του.
Χώρια που, -άσχετο αλλά πρέπει να το πούμε, όπως έχουμε επισημάνει άπειρες φορές, η χροιά της φωνής του Αλέξη θυμίζει με κωμικό τρόπο τη χροιά της φωνής του Ανδρέα Παπανδρέου. Μα ΕΝΤΕΛΩΣ!!!
Όσον αφορά τώρα τη στοχοθέτηση, αυτή μπορεί να χωριστεί σε δύο περιόδους:
-Πρώτον την περίοδο μέχρι την πρώτη χρεωκοπία και την επιβολή του μνημονίου, όπου το κομματίδιο απλά θα παρακολουθούσε κρυφά την φθορά των ηλίθιων αστικών κομμάτων αλλά θα παρενέβαινε μέσω των κυττάρων και πυρήνων του μαχαιρώνοντας τον κοινωνικό ιστό, πότε ματαιώνοντας επενδύσεις, πότε προκαλώντας αναταραχές στην παιδεία ή αλλού, στο δημόσιο τομέα, πότε ετοιμάζοντας τη νεολαία και κάνοντας την να μισεί το αστικό καθεστώς και τους θεσμούς του, έτσι, όπου μπορούμε να βοηθάμε τους ηλίθιους να αυτοκαταστρέφονται.
Δεύτερον, την μνημονιακή περίοδο αμέσως μετά την πρώτη χρεωκοπία, μέχρις ότου και εάν τα κατάφερναν να συνεννοηθούν οι αστοί μεταξύ τους. Με το που οι ηλίθιοι αστοί θα χρεοκοπούσαν τη χώρα για πρώτη φορά (έγινε το 2010), το κομματίδιο, έχοντας εξωτερική τεχνογνωσία, θα "καπέλωνε" όλα τα αντιμνημονιακά ρεύματα δίνοντας τους τεχνογνωσία ιδεολογικοποίησης και συγκλίνουσα ιδεολογική στόχευση έτσι ώστε να μπορούν να ενωθούν κάποτε σε ένα ρεύμα, χρησιμοποιώντας μεθόδους εμπείρων τεχνοκρατών κοινωνικής μηχανικής. Και πάλι, λίγο έλειψε ο αστικός κόσμος να μεταγάγει νίκη, καταγράφτηκαν δυο φορές πλεονάσματα, πάλεψε με το χρόνο αλλά οι ξένοι, γνωρίζοντας ότι μπορεί τα κουκιά και να μην έβγαιναν, "τράβηξαν την πρίζα" της παρούσας κυβέρνησης τον περασμένο Νοεμβριο του 2014. Η τρίτη περίοδος εξετάζεται στο επόμενο στάδιο.
Αν όλα πάνε έτσι όπως το φαντάζομαι, κάπου στα τέλη άνοιξης- αρχές καλοκαιριού, οι οίκοι και τα funds όπως και τα στελέχη-εντολοδόχοι του πρώην κομματιδίου θα κάνουν "cash-out" ξεπουλώντας τη χώρα μας ΑΥΤΟΙ και όχι οι... επενδυτές που έφτυναν αίμα να έρθουν στην Ελλάδα, ενώ, λογικό είναι, το πλήγμα θα είναι βαρύτατο για την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο όλο. Βέβαια, κάπου, κάπως μετά από μέρες κάποια νέα κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας θα σχηματιστεί, κάπως η χώρα μπορεί να αρχίσει να λειτουργεί έστω και στην αρχή με στρατιωτικό νόμο, δεν ξέρουμε μήπως υπάρξει και εθνική τραγωδία με απώλεια εθνικών εδαφών (βλέπε Κύπρος, μόνο που αντί για την Κύπρο αυτή τη φορά ας προσέξουμε μην είναι τμήμα εσωτερικού εθνικού εδάφους) αλλά η ουσία είναι μία: από εκεί που ψευτο-κάτι κάναμε σα χώρα, έστω με το στρεβλό τρόπο που το κάναμε, μάλλον θα κάνουμε δεκαετία ή δεκαετίες να συνέλθουμε, εκτός αν η χώρα έχει βάλει μυαλό και περί το 2021 πλέον να είμαστε ήδη σε επουλωτική τροχιά ανόδου, και το 2025 να είμαστε σε καλό σημείο, μη σας πω ανερχόμενη τοπική καπιταλιστική δύναμη (μάλλον θα είναι ανθυγιεινό να αυτοπροσδιορίζεται κάποιος "αριστερός" τότε).
Με τι τίμημα όμως...
Ας θυμηθούμε (και μην "κλειδώνετε τη σκέψη σας σε ιστορίες για το "πόσο μας κόστισαν οι Ολυμπιακοί αγώνες διότι υπάρχουν κάποιοι που λένε ότι μπορεί να είχαμε και όφελος http://presscode.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=18052%3Aath2004&catid=24%3Abusiness-today&Itemid=790) τι καλώς ή κακώς παρέλαβε ο νεώτερος Καραμανλής το 2004, όσον αφορά πχ την Αθήνα.
Με μια Αθήνα "κουτί" με αυτοκινητοδρόμους, αεροδρόμια και μετρό, με μια χώρα που θα μπορούσε να απογειωθεί. -ΜΗΝ ΑΠΟΣΠΑΣΤΕ από επιμέρους σκέψεις, δείτε την πλήρη εικόνα. Όμως, ο μαλθακός, άτολμος και δυσκίνητος εμφανισιακά και χαρακτηριολογικά ο πρωθυπουργός, με ανίκανο (typical Greek) το επιτελείο του ήταν εύκολος στόχος για την πρώτη δράση του δράματος ώσπου να ανδρωθεί το νεοπαγές κομμουνιστικό μόρφωμα σε κοινωνικό καρκίνο (μου φαίνεται το 2004 δεν είχε μπει καν στη βουλή).
Αντί να κάνουν ΑΜΕΣΩΣ όπως στο Μόναχο χρυσωρυχείο το ΟΑΚΑ, το άφησαν να σαπίζει, εκτός από τη Eurovision το 2006, κάτι συναυλίες και ποδοσφαιρικούς αγώνες όπου οι κάφροι το έφθειραν επιμελώς, δε μιλάω για τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις. Ταυτόχρονα είχαμε συνεχώς μα ΣΥΝΕΧΩΣ γκάφες που τις μάθαιναν τα "τσοντοκάναλα" όπως τα ονομάζουν κάποιοι "δημοκράτες" σήμερα, πριν τα μάθει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ελικόπτερα έπεφταν, υποκλοπές, φωτιές, παντού, κλπ, ενώ σε μια τρομερή επίδειξη στρατιωτικού τύπου επιμελητείας, το 2006 άρχισαν οι πορείες των φοιτητών για το άρθρο 16, υπαναχωρήσαντος και του "Γιωργάκη" από το ΠΑΣΟΚ, ενώ για πρώτη φορά φάνηκε ότι "κάτι έτρεχε" με τη "νεολαία" (τα πρώτα αποτελέσματα του νευρογλωσσικού προγραμματισμού- πλύσης εγκεφάλου στα σχολεία). Πολύ μίσος και μάλιστα αδικαιολόγητα, στην πιο ανθηρή οικονομικά περίοδο της Ελληνικής ιστορίας ever και όχι βέβαια υπό καθεστώς μνημονίου όπως τώρα.
Κατόπιν, έχουμε την αρχή της Ελληνικής τραγωδίας όπου μέσω παρακολουθήσεων, αποκαλύψεων, πυρκαγιών ανεξήγητων ή δυσανάλογων σε ένταση "εξεγέρσεων" θα έκαναν τον Κωνσταντίνο τον Β' τον Νωθρό να διαφύγει έντρομος, σε ένα συνδυασμό πολλαπλών καταγματικών χτυπημάτων, όπου αντί η οικονομία του 2004 να έχει απογειωθεί, τουναντίον, ένεκα ενός συνδυασμού βλακείας, ανικανότητας, κρατικίστικων και απαρχαιωμένων δομών, ενδεχομένων επιθετικών ενεργειών (160 πυρκαγιές τη μέρα το καλοκαίρι του 2007, "Δεκέμβρης" με ανικανότητα Παυλόπουλου, ανεξήγητη ικανότητα μάχης, μεγάλοι αριθμοί και τακτική υπεροχή των ανταρτών πόλεων), ο στόχος ήταν απλά να αναστραφεί η πορεία της χώρας πράγμα που επετεύχθη με την εκμετάλλευση όλων των αδυναμιών της κυβέρνησης Καραμανλή. Ο οποίος τελικά, κάποια στιγμή δραπέτευσε και ησύχασε, αφήνοντας μια χώρα σχεδόν κατεστραμμένη οικονομικά, με σχεδόν αν όχι διπλάσιο, πάντως πολύ μεγαλύτερο χρέος από ότι την παρέλαβε και με πολλούς να μιλάμε για ανεξήγητα συνδυασμένους παράγοντες επίθεσης, όπως και ένα GAP που μάλλον δεν κατάλαβε ότι ότι συνέβη στον αντίπαλό του θα συνέβαινε ΚΑΙ σε εκείνον. Και μετά, εφόσον η Ελλάδα έβγαινε ανεξήγητα τραυματισμένη, ήλθε και η κρίση και την αποτελείωσε, αυτή τη φορά με νέες εφεδρείες του Κακού εναντίον της.
Εδώ θέλω να σταθούμε λίγο:
Από εκείνα τα χρόνια η "ριζοσπαστική" "αριστερά" είχε αρχίσει να αλλάζει το λόγο της σε ένα περίεργο διχαστικό ιδίωμα όπου οι μεν "κουκουλοφόροι" του 2006-2008 (τους οποίους υπερασπιζόταν σθεναρά ο Στρατούλης και άλλοι) είχαν υιοθετήσει μια χιτλερικού ολοκληρωτισμού νοοτροπία διάχυσης ευθύνης (Γρηγορόπουλος- σκοτώθηκε ένας δικός μας; Θα σας κάψουμε διότι είστε νοικοκυραίοι αστοί και η ευθύνη είναι συλλογική γιατί η κοινωνία σας τον σκότωσε, σας καίμε τα μαγαζιά και σας σπάμε τις βιτρίνες γιατί εσείς μιλάτε για βιτρίνες ενώ εμείς μιλάμε για ζωές ώστε να πιέσετε εσείς να μη σκοτώνει η αστυνομία "συντρόφια μας"- θυμίζοντας το ένας Γερμανός στρατιώτης νεκρός = 50 Έλληνες στην κατοχή) κλπ.
Ταυτόχρονα άρχισαν και οι Λαζόπουλοι τις εκπομπές τους και γενικά "βρώμαγε μπαρούτι" ενώ τα νέα από την οικονομία "δεν ήταν καλά" παρά το γεγονός ότι ο Καραμανλής ο Β' ο Νωθρός διαβεβαίωνε ότι η οικονομία μας είναι "θωρακισμένη". Στο τέλος υπό το καθεστώς πλήρους πανικού έκανε εκλογές και έφυγε τρέχοντας ενώ ο αδαής Γιωργάκης παρελάμβανε την πιο καυτή πατάτα του Ελληνικού κράτους από το 1974, μην πω από το 1944...
Την πολιτεία του Αλέξη από εκεί και πέρα την ξέρετε, την έχετε ζήσει όλοι σας. Εκείνο που δεν θυμούνται πολλοί είναι ότι αυτή η επιθετικότητα, ο τσαμπουκάς, το άλλα αντ' άλλων, η ηθικολογική αλαζονεία με ύφος 1000 καρδιναλίων υπήρχε και πριν από την "κρίση". Θυμάμαι να μιλάω στο διαδίκτυο ακόμα και το 2005 (όπου πολλά από τα τρολς που μας επισκέπτονται δεν ήξεραν τι κουβαλούν στο βρακί τους) με ανθρώπους που ήταν άκρως επίμονοι και επιθετικοί στις απόψεις τους και ανακάτευαν την τράπουλα της συζήτησης, απαντούσαν ότι τους συνέφερε, έκαναν ad hominem επιθέσεις, λοιδορούσαν, και μιλάμε για άσχετα θέματα. Αυτή η επιθετικότητα η οποία βγήκε πλέον στη φόρα άγρια από το 2007 σε συνδυασμό με την αναίδεια του "νέου" αρχηγού τους τρόμαξε, η αλήθεια είναι, πολύ κόσμο. Όπως τρόμαξαν οι παλαβές απόψεις σχετικά με το μεταναστευτικό, τα εθνικά θέματα ("θα το ρισκάρουμε"), ενώ οι αλλοπρόσαλλες απαντήσεις τους για τα οικονομικά, το μίσος τους για τις μορφές οικονομικών αναπτυξιακών χρηματοδοτήσεων (τα λένε και επενδύσεις) αλλά κυρίως η εμφανής άγνοια του πως λειτουργεί ο σύγχρονος κόσμος, επίσης τρόμαζε και τρομάζει.
Και εδώ θα ήθελα να επαναλάβω την πάγια προσωπική μου εκτίμηση ότι η μετεωρική αύξηση των ποσοστών του συγκεκριμένου κόμματος δεν εξηγείται αν κοιτάξει κανείς το χαμηλό επίπεδο πολιτικής κοινωνικής οικονομικής και πολιτισμικής στάθμης των ανθρώπων που πρόκειται να μας κυβερνήσουν (ΑΝ). Τολμώ δε ευθέως να πω πως υπάρχει από πίσω τους ένας σκιώδης μηχανισμός ο οποίος έχει κάνει εξαιρετικής ακρίβειας δουλειά. Σιγά μην οι ΣτατούλοΛαφαζάνηδες ήταν ικανοί για τέτοια εξαιρετικής στόχευσης χειρουργική προπαγάνδα. Γνωρίζουμε εξάλλου για τις επαφές του αρχηγού τους εντός και εκτός Ελλάδος με διεθνείς κροίσους, πέρα από το γεγονός ότι μπορεί μεν λεκτικά να υβρίζει τους πάντες και ιδίως τον pluto ΑΛΛΑ έχει συμφάγει και συναντηθεί με σχεδόν τους ΠΑΝΤΕΣ από όσους κατηγορεί.
Σκεφτείτε το. Επαναλαμβάνω: Ενδέχεται η Ελλάδα όντως να είναι στόχος "οικονομικής δολοφονίας" έστω, όπως το λέει η Naomi Klein. Ενδέχεται όμως η τελευταία πράξη αυτής της απίστευτης ιστορίας να μην τελείωσε το 2010 αλλά ΝΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΥΡΙΟ Κυριακή 25/1/2015.
Σε αυτή την περίπτωση κάντε το καθήκον σας όλοι, όπως το καταλαβαίνετε και απλά αν σας λένε κάτι τα όσα διαβάσατε πράξτε ανάλογα με τη συνείδηση σας. Εύχομαι ολόψυχα να ΜΗΝ έχω δίκιο και να αλλάξει πορεία η χώρα προς το καλύτερο, οπότε αυτά που έγραψα να μείνουν μνημεία αχαλίνωτης σκέψης.
Αν όμως τα πράγματα εξελιχτούν κατά κάποιο τρόπο παρόμοια με αυτά που περιγράφω εδώ, κάντε μου μια χάρη: ΜΗΝ τους αφήσετε να φτάσουν στο αεροδρόμιο. Μην τους αφήσετε να φύγουν από τη χώρα.
Αυτό και καλή ψήφο. KK2
YΓ. Από αύριο-μεθαύριο μετά από μια σύντομη επαφή, μπορεί να λείψω κάμποσες μέρες, καθόσον δεν είμαι και στην καλύτερη κατάσταση οικονομικά και ψυχολογικά.
Είθε ο Θεός, ο Μανιτού, ο εαυτός σας ή ότι άλλο πιστεύετε, να είναι μαζί σας. Κρατηθείτε. Λογικά, έρχονται δύσκολες μέρες.
_______________________________
ΣΥΡΙΖΑ και Αγανακτισμένη Προπαγάνδα, Πέντε Χρόνια Μετά
του ΚΚ2 (20.04.2016)
Μεγάλο Αφιέρωμα για την Επέτειο της Αρχής της Ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ…
Ο ΣΥΡΙΖΑ Κοντά Στην Εξουσία. Μια Συνωμοσία Ακόμα;
______________________________________
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ένα από τα παρελκόμενα της "κρίσης" είναι και το γεγονός της ανάδυσης διαφόρων ιστοριών συνωμοσίας, άλλων πιο απίθανων σαν ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, όπως πχ τα περι ΕΛλήνων αδελφών μας εν τη γη και εν τω σύμπαντι, με το παραπάνω χρωμόσωμα στο DNA, ή άλλες πιο σοβαρές, όπως πχ η ύπαρξη Λεσχών, lobbies κλπ όπως είναι η Τριμερής Επιτροπή, η Λέσχη Μπίλντεμπέργκ κοκ. Σύμφωνα με την κεντρική αφήγηση, ο ρόλος αυτών των λεσχών των οποίων τα μέλη είναι ζάπλουτα, και με ακόρεστη δίψα για χρήμα και εξουσία, έγκειται στο ότι αποφασίζουν εκ των προτέρων τις τύχες των "λαών" και κατόπιν με τους μηχανισμούς που διαθέτουν, θέτουν σε κίνηση διάφορες κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις ώστε η ροή των εξελίξεων σε μια χώρα, ήπειρο, ή ολόκληρο τον κόσμο να ρεύσει προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Δεν είναι τυχαίο το ότι από την αρχή της "κρίσης", εμφανίστηκαν και οι σχετικές θεωρίες συνωμοσίας, άλλες προϋπάρχουσες,, άλλες λίγο ή πολύ τροποποιημένες, σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα "ξεγελάστηκε"(;), "δελεάστηκε"(;), "σύρθηκε"(;), "προδόθηκε"(;) προς μια κατεύθυνση όπου δε θα είχε άλλη εκλογή ή είχε άλλη εκλογή αλλά οι ξένοι "κατακτητές" και οι εγχώριοι "προδότες", "δωσίλογοι", "προσκυνημένοι κοκ (και μιλάμε ΠΑΝΤΑ για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ γιατί αυτοί "κυβέρνησαν" άρα αυτοί ήταν οι "εντολοδόχοι", ενώ άλλες πολιτικές δυνάμεις "δεν κυβέρνησαν" άρα αμαρτίαν ουκ έχουν σύμφωνα πάντα με το αφήγημα), και ότι θα πρέπει "να τους τιμωρήσουμε" διότι με τις κλεψιές τους, τις απατεωνιές τους και τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου αλλά και την ατιμωρησία τους (δεν πιάστηκε λέει ΕΝΑΣ από τη λίστα Lagarde) η χώρα κατέρρευσε ενώ μπορούσε να σωθεί. Δεν το έκαναν όμως διότι, όντας "προδότες" παρέδωσαν τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές έτσι ώστε να αναγκαστούμε να "ξεπουλήσουμε" τη "δημόσια" περιουσία και "να μας αναγκάσουν" οι ξένοι να τα δώσουμε όλα κοψοχρονιά.
Εννοείται φυσικά ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, και ιδίως ο προστάτης των απανταχού πεινωντων, διψώντων, οδοιπορούντων, νοσούντων κλπ (κατά προτίμηση του "δημοσίου") ΣΥΡΙΖΑ, πρωτοστατούσε με σχεδόν άναρθρες κραυγές σε αυτό το σενάριο. Δεν μπορούμε δε να μη επισημάνουμε το γεγονός ότι εν πολλοίς και αυτά και άλλα πολλά ακούστηκαν σε δυο αξιοσημείωτα και σχεδόν ανεξήγητα καλές παραγωγές το "Debtocracy" και το "Katastroika", των οποίων η χρηματοδότηση φέρεται να ήταν μέσω crowd funding το οποίο εκ του μηδενός παρήγαγε με αξιοθαύμαστο τρόπο αφήγηση την οποία ο μέσος άνθρωπος θα ήταν δύσκολο να αντικρούσει, εκτός αν ήταν σχετικός με τα θέματα υπό πραγμάτευση από τα συγκεκριμένα πονήματα. Εκεί ακούστηκαν οι θεωρίες της Naomi Klein (και όχι Campbell, Αλέξη), οι οικονομικοί δολοφόνοι και οι σκοτεινοί θιασώτες.
Σε αυτό το μακροσκελές σημείωμα λοιπόν, και εφόσον οι συνωμοσίες είναι τζάμπα, θα ήθελα να κάνω ένα reverse engineering και να προσθέσω και άλλη μια από αυτές στην κρίση του αναγνώστη, θέτοντας απλά την ερώτηση:
Τι θα γινόταν εάν... η οικονομική δολοφονία της Ελλάδος για την οποία όλοι μιλάνε δε συντελέστηκε το 2010 αλλά συντελείται ΤΩΡΑ και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ μέρος αυτής και ο κύριος εντολοδόχος, αύριο δε, Κυριακή των εκλογών είναι η αρχή της τελευταίας πράξης του δράματος της οποίας οι εξελίξεις ενδέχεται να είναι ανεξέλεγκτες και σε μεγάλο βαθμό μη αναστρέψιμες σε βάθος γενεών;
Όχι ότι μπορεί να αλλάξει τίποτα. Αλλά να, αν μία στο εκατομμύριο έχω δίκιο, να ξέρουν κάποιοι ότι δεν πιαστήκαμε όλοι κορόιδα.
Αν όχι, enjoy yourselves στη μεταμοντέρνα Ελλάδα της 26ης Ιανουαρίου και εντεύθεν. Έτσι και αλλιώς μια βλακεία έγραψα που μπορεί να γίνει ταινία μετά από χρόνια.
Σε κάθε περίπτωση, η κατάρα του Κινέζου έπιασε. Ζούμε και θα ζήσουμε σε "ενδιαφέροντες καιρούς".
Μόνο μια παράκληση: Αν ισχύσουν όλα τα παρακάτω (θα το ξέρουμε σε βία, ελάχιστους μήνες) σας παρακαλώ πολύ εγώ, ναι εγώ προσωπικά: Προλάβετε τους πριν φτάσουν στο αεροδρόμιο. Τότε ΑΝ μία στο εκατομμύριο έχω δίκιο, θα ξέρετε για ποιούς μιλώ. Αν όχι, διαβάστε απλά παρακάτω, έχει πλάκα.
Προκαταρκτικά: Στρατηγική
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 το Ευρώ εθεωρείτο ένα μεγάλο επίτευγμα το οποίο δημιουργούσε ένα νέο μεγάλο "παίκτη"στο διεθνές χρηματοπιστωτικό γίγνεσθαι. Είναι σίγουρο δε, ότι η εισαγωγή του Ευρώ σε αυτό το σύστημα πολλούς ενόχλησε εφόσον το Ευρώ θα μπορούσε να καταστεί ένας επιπλέον νομισματικός πόλος και να χάσουν τη βαρύτητά τους άλλα νομίσματα, ιδίως δυτικά, τα οποία μέχρι τούδε ήταν τα μόνα τα οποία είχαν ανταλλακτική αξία στο δυτικό (και όχι μόνο) κόσμο.
Λογικό λοιπόν είναι "κάποιοι" να ενοχλήθηκαν. Αυτοί οι "κάποιοι" (δεν είναι ανάγκη να είναι χώρες ΑΝ ΚΑΙ οι εθνικότητες τους είναι μάλλον εντοπισμένες) ενδέχεται να αποφάσισαν να διαλύσουν τη συγκεκριμένη νομισματική οντότητα για τον απλούστατο λόγο ότι ήταν αντίθετη με τα συμφέροντά τους. Και έρχεται το ερώτημα: Αν οι συγκεκριμένοι "κάποιοι" ήθελαν να πλήξουν το συγκεκριμένο νόμισμα, ποια στρατηγική θα έπρεπε να ακολουθήσουν;
Αναλύοντας την αρχιτεκτονική του νέου νομίσματος λοιπόν ανακάλυψαν ότι έχει την εγγενή αδυναμία ότι η συνοχή του βασίζεται σε πολύ αυστηρές αλλά λογικές απαιτήσεις δημοσιονομικής συμπεριφοράς μεταξύ των κρατών-μελών που το απαρτίζουν. Άλλα κράτη είναι πειθαρχικά και έχουν σώφρονα οικονομική και κοινωνική συμπεριφορά και επιδόσεις, και άλλα όχι τόσο γιατί τα ζαλίζει ο ήλιος και η θάλασσα της Μεσογείου της "ωραιότερης χώρας στον κόσμο". Οπότε, για να σοβαρευτούμε, το αδύνατο σημείο του Ευρώ είναι οι απαιτήσεις συνοχής μεταξύ των κρατών-μελών οι οποίες έχουν συμφωνηθεί μεν, αλλά δεν είναι εύκολο να τηρηθούν λόγω "ιδιαιτεροτήτων" ιδίως μεταξύ ορισμένων εκ πεποιθήσεως ιδιόρρυθμων και πολιτισμικά οπισθοδρομικών "τεμπέλικων κρατών" (slacker states). Οπότε τι κάνουμε; Χτυπάμε τον πλέον αδύναμο κρίκο της "αλυσίδας" του Ευρώ και εκμεταλλευόμαστε τις αδυναμίες του καθώς και τις εγγενείς αδυναμίες της αργής και γραφειοκρατικής πολυεθνικής ανομοιογένειας της ΕΕ για να πετύχουμε το σκοπό μας. Η στρατηγική οικονομικής δολοφονίας του "αδύναμου κρίκου" λοιπόν θα μπορούσε στην περίπτωση που συζητάμε χονδρικά να έχει τα εξής στάδια:
- Επιλογή στρατηγικής αδύναμου κρίκου
- Επιλογή καθαυτού αδύναμου κρίκου
- Επιλογή αποσταθεροποιητικού μοντέλου
- Επιλογή αποσταθεροποιητικού παράγοντα ή/ και παραγόντων
- Εκτέλεση αποσταθεροποιητικής τακτικής / οικονομικής και πολιτισμικής δολοφονίας μέχρις εσχάτων.
- Κατάρρευση χώρας, αποσταθεροποίηση του Ευρώ
Επιλογή στρατηγικής αδύναμου κρίκου
Με την στρατηγική του "αδύναμου κρίκου" βρίσκουμε έναν (ή περισσότερους) "αδύνατους κρίκους" πολιτισμικά, κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά μέσα στην Ευρωζώνη. Το συγκεκριμένο κράτος το μετατρέπουμε σταδιακά σε ένα (περισσότερο) κράτος-παρία, εκμεταλλευόμενοι όλες τις αδυναμίες και πολιτισμικές και οικονομικές αστοχίες του, με σκοπό να δημιουργήσουμε μια πολιτισμική, κοινωνική, πολιτική αλλά κυρίως οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση- γάγγραινα μέσα στην Ευρωζώνη. Μέχρι τη στιγμή που η παρουσία αυτού του κράτους να γίνει αφόρητη από πλευράς οικονομικής κατάστασης, επιδόσεων, κοινωνικής σταθερότητας, και να μετατραπεί σε ένα συστημικό κίνδυνο για την Ευρωζώνη και όπου στην τελική του οποίου η απόσχιση να έχει λιγότερο κόστος από την παραμονή του. Ring a bell?
Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να αποσταθεροποιήσει το Ευρώ και να επιτρέψει σε "σπεκουλαδόρους" να βγάλουν ΤΑ ΛΕΦΤΑ. Ταυτόχρονα δε, θα επιτρέψει σε άλλα νομίσματα των οποίων οι οικονομίες εξέρχονται αργά από την κρίση του 2008-10 με παλινωδίες να σταθεροποιηθούν πιο γρήγορα, να μην έχουν τον ανταγωνισμό μιας πληγωμένης και κατά το μάλλον ή ήττον αποσταθεροποιημένης και σχεδόν ανεπανόρθωτα πληγείσας σε οικονομικό αλλά και ηθικό και συμβολικό επίπεδο Ευρώπης οπότε θα μπορούν να στρέφουν τα βλέμματα προς Ανατολάς χωρίς να προσέχουν τα Ευρωπαϊκά νότα τους. Λογικό δε φαίνεται;
Μα θα μου πείτε, η συγκεκριμένη χώρα που υπονοείς δεν... ΏΠΑ. δε μίλησα ακριβώς για χώρα. Μίλησα για Κάποιους. Αυτό που στην Ελλάδα θέλουμε να βρούμε ένα κεντρικό έλεγχο σε όλα με ένα παντεπόπτη οφθαλμό (Εβραϊκής συνήθως προέλευσης κατά το αφήγημα), απλά δεν υπάρχει. Υπάρχουν φατρίες. Απλά κάποιες αποφάσισαν να διαλύσουν την Ευρωζώνη και άλλες να την "κρατήσουν" ζωντανή. Όσο τους συμφέρει. Δηλαδή όσο κερδίζουν. Δεν είναι μίσος ειδικά κατά της Ελλάδος διότι "όταν κτίζαμε Ακροπόλεις αυτοί τρώγανε βελανίδια" και άλλες αφηγήσεις 2ας τάξης γυμνασίου. ΚΥΝΙΣΜΟΣ είναι. Nothing personal. To καταλάβαμε; Οπότε πάμε παρακάτω.
- Επιλογή καθαυτού αδύναμου κρίκου
Όπως είναι γνωστό, η Ελλάδα έγινε μέλος του σκληρού πυρήνα της Ευρωζώνης από την 1/1/2002. Η ίδια η είσοδός της έμελλε να θεωρείται "τιμής ένεκεν" ενώ ακούγεται ότι τα κριτήρια εισόδου τεντώθηκαν όσο δεν πάει, για να μην αναφερθούμε σε άλλες πηγές που λένε ότι χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον "δημιουργική λογιστική" μεταξύ της κυβέρνησης Σημίτη και χρηματοπιστωτικών οίκων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί να επισημάνουν μια ενδεχόμενη μελλοντική αδυναμία της Ελλάδος να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις σταθερότητας του νέου νομίσματος εφόσον η Ελλάδα ήταν ήδη διαβόητη για την αδιαφορία προς τους όποιους κοινά αποδεκτούς ή/ και συμφωνημένους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας. Άρα η επιλογή του κορόιδου δεν ήταν δύσκολη. Μη σας πω ότι όταν το αποφάσισαν να μας κάνουν με τα κρεμμυδάκια δεν είχε ΚΑΝ αρχίσει η κρίση των sub-primes. απλά περίμεναν...
- Επιλογή αποσταθεροποιητικού μοντέλου
- Επιλογή αποσταθεροποιητικού παράγοντα ή/ και παραγόντων
- Εκτέλεση αποσταθεροποιητικής τακτικής / οικονομικής και πολιτισμικής δολοφονίας μέχρις εσχάτων σε τρεις φάσεις.
Η τακτική αυτή εκτελέστηκε σε δύο κλίμακες.Στη Μικροκλίμακα και την Μάκροκλίμακα.
Ας μιλήσουμε πρώτα για τη Μικροκλίμακα.
Για το σκοπό αυτό επελέγη η τακτική της ριζοσπαστικοποίησης (το ανάλογο της μετατροπής ενός υγιούς κυττάρου σε καρκινικό) μέσω του νευρογλωσσικού προγραμματισμού ευάλωτων συναισθηματικά ή/ και κοινωνικά νεαρών ατόμων (λέγεται και "πλύση εγκεφάλου") ή και ολόκληρων κοινωνικών ομάδων (λέγεται και προπαγάνδα), πρώτα μεν μέσω συναισθηματικής φόρτισης και μετά μέσω σημειολογικής μεταλλαγής της σημασίας των λέξεων (η "νεόγλωσσα του 1984 του George Orwell) και χρήσης λέξεων κλειδιών (πχ "νεοφιλελεύθερος" και αργότερα "προσκυνημένος", "τσιράκι", "τοκογλύφοι" κλπ).
Κατόπιν η διαλεκτική ρητορική του κόμματος έγινε άκρως διχαστική ούτως ώστε να αποκλειστεί οποιαδήποτε πιθανότητα προσέγγισης ή συνεννόησης των ήδη "ριζοσπαστικοποιημένων" με τον κορμό της υπόλοιπης αστικής κοινωνίας (κατ' αναλογία με τους ριζοσπαστικοποιημένους-"radicalized" νέους που ασπάζονται το ακραίο Ισλάμ. Ίδιος μηχανισμός είναι).
Αυτό επετεύχθη μέσω της αφήγησης ότι ο "διάλογος" είναι κάτι "κακό" και αποτελεί μια "αστική συνήθεια" και "τρόπος ελέγχου" μέσω του οποίου διαιωνίζεται η υποταγή για να αφοπλίζει την ορμή της μάχης του αδύνατου απέναντι στο δυνατό και πρέπει να υποκατασταθεί από "οργή" (ας θυμηθούμε περιπτώσεις ακραίων υστερικών οι οποίοι μιλούσαν για "προσκυνημένους, "ΚΡΑΙΜΑΛΑΙΣ" και τα συναφή, με μία διχαστική ένταση που αποθάρρυνε τον συνομιλητή από κάθε είδους διάλογο). Άρα η μη-σκέψη και η ενστικτώδης αντίδραση, είναι ένα από τα χαρακτηριστικά αυτής της εξελικτικής διαδικασίας οπισθοδρόμησης του κοινωνικού discourse με το σκοπό της ελαχιστοποίησης του κινδύνου τα φανατισμένα νέα άτομα να ανταλλάξουν ιδέες και έτσι να κλονιστεί η πίστη τους στον ιερό σκοπό της "ανατροπής", της "εξέγερσης" κλπ κλπ. Αυτά τα είδαμε ήδη από το 2006 στις μαθητικές διαδηλώσεις αλλά σε πλήρη εξέλιξη το 2008, το 2010 και το 2012 όπου η διαδικασία της ριζοσπαστικοποίησης μεγάλου μέρους της νεολαίας βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, αφ' ενός μεν να καταστούν γενίτσαροι κοινωνικής αναταραχής, αφετέρου να είναι "έτοιμοι" όταν θα έρθουν σε ηλικία ψήφου. Περαιτέρω παρατηρήσεις στα γρήγορα: Ο μέντορας της συγκεκριμένης προσέγγισης κοινωνικής μηχανικής:
-Εκμεταλλεύτηκε την αγραμματοσύνη των νέων και την έλλειψη κριτικής σκέψης που παρατηρείται έντονα, ιδίως μετά το 2000.
-Εκμεταλλεύτηκε την αγωνία και τον πόνο των πληγέντων από την κρίση αλλά και πάλι δεν απευθύνθηκε σε μορφωμένους ή εγγράμματους αλλά κατευθύνθηκε στις πολυπληθέστερες μάζες των αδίκως διορισθέντων στο βιότοπο του εν Ελλάδι "δημοσίου" οι οποίοι αγωνιούν γιατί ξέρουν ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ σε ένα εργασιακό πέραν του σφραγιδοκρουστικού "δημοσίου" περιβάλλοντος. Εκείνων που αν ανοίξουμε και φωτίσουμε τα λαγούμια της αναξιοκρατίας, θα τρέχουν να κρυφτούν σαν τα ποντίκια.
-Επίσης, μη σας κάνουν εντύπωση οι ομογενοποιημένες τακτικές τρολαρίσματος (υστερίες, αντιμεταθέσεις, στρεψοδικίες, άλλα λέτε άλλα ταχαμ καταλαβαίνουν κλπ) και η όμοια μεθοδολογία επιχειρηματολογίας γι' αυτό και απορείτε γιατί μιλάνε με τον ίδιο τρόπο σαν bots. Απλό. Έχουν δασκαλευτεί από το ίδιο εγχειρίδιο.
Και πάμε τώρα στη Μακροκλίμακα
Το πρώτο που παρατηρούμε έιναι ένα ιδεολογικοπολιτικό "blietzcrieg" (κεραυνοβόλος πόλεμος) για την αποδυνάμωση του ήδη υπάρχοντος ανικάνου και διεφθαρμένου, πλην εμπείρου πολιτικού συστήματος μέχρι τη χρεωκοπία. Σκοπός "να μη σηκώσει κεφάλι" η παραγωγική και τίμια βάση της χώρας, να μην μπορέσει να παράξει αποτελεσματικό αντί-λόγο και να μην μπει σε αναπτυξιακή πορεία η χώρα αλλά να υπάρχει ένας "διάλογος" με νευρογλωσσικό προγραμματισμό κατά του "νεοφιλελευθερισμού". Όπου χρειάστηκε, ενεργοποιήθηκαν "κοιμώμενοι" πυρήνες της τοπικής αυτοδιοίκησης και θεσμικών φορέων για την ματαίωση μεγάλων Projects" (Βλέπε Βοτανικός και άλλα) τα οποία θα έδιναν μια αίσθηση αισιοδοξίας και ανάπτυξης. Να μην ξεχνάμε βέβαια τις συνεχείς και λυσσαλέες αντιδράσεις για την Cosco, το Ελληνικό, τα ενεργειακά έργα και γενικά την ανεξήγητη αντίδραση σε ΟΛΕΣ μα ΟΛΕΣ τις μεγάλες επενδύσεις. Δεν μπορούμε φυσικά να εκτιμήσουμε πόσο πολύ βοήθησε το σκοπό αυτόν η ΗΛΙΘΙΑ τακτική της υπερφορολόγησης από τη συγκυβέρνηση, η οποία επέλεξε λες με αυτό τον τρόπο την πολιτική της αυτοκτονία.
-Δεύτερον, τον εκτροχιασμό των μεταρρυθμίσεων εντός και εκτός του μνημονίου, μέσω της κατασυκοφάντησης, εκμεταλλευόμενοι την ατολμία των κυβερνήσεων και το γεγονός ότι θα έπρεπε να στραφούν προς τα σπλάχνα τους και πρώην πελάτες ("δημόσιο") και τη συνεχή επιθετικότατη και μαξιμαλιστική συμπεριφορά και προπαγάνδα η οποία ήταν συμπαγής κατά οποιουδήποτε νεωτερισμού όπου ο νευρογλωσσικός προγραμματισμός είχε σαν στόχο την ταύτιση της συμπεριφοράς ζούγκλας με την αυθεντικότητα της έκφρασης και την στροφή αυτού του τροπισμού συμπεριφοράς κατά των μεταρρυθμίσεων. Ο στόχος επετεύχθη σχεδόν απόλυτα.
-Τρίτον, την μετά το σημείο κάμψης των φιλομνημονιακών δυνάμεων υφαρπαγή όλων των αντιμνημονιακών ψήφων δηλαδή την διαλυση των ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ και κατά το δυνατόν ψηφοθηρική λεηλασία της ΧΑ. Αυτό θα μπορούσε να έχει γίνει σε δυο φάσεις. Πρώτον την ιδεολογικοποίηση και ταυτοποίηση μαζών ψηφοφόρων από άλλα αντιμνημονιακά κόμματα σαν "αντιμνημονιακών" και δεύτερον, την υπονόμευση του σχηματισμού στον οποίο αυτός ανήκει και την πρόσκληση να πάει στο ΣΥΡΙΖΑ όπου σύμφωνα με το αφήγημα κοινωνικής μηχανικής είναι ούτως ή άλλως ο original "ανατροπέας" των μνημονίων.
Δεν είναι τυχαίο ότι εκτός από τον αδίστακτο ολίγιστο Κουβέλη, ο Τσίπρας δυσαρέστησε τον Μανώλη Γλέζο, τον Μίκη Θεοδωράκη ο οποίος επισήμως τον κατήγγειλε σαν εκμεταλλευτή, όπως και πολλούς άλλους. Έτσι διατήρησε τα ποσοστά του παρά τα "ποτάμια" τους αστείους "φιλελεύθερους" και το πανεπιστημιακό μεταρρυθμιστικό λεξιλόγιο τους, και τον κατακαημένο ΓΑΠ ο οποίος πιάστηκε Κώτσος στη χειρότερη στιγμή της μεταπολιτευτικής Ελληνικής ιστορίας και ψάχνει ψύλλους στα άχυρα να δικαιωθεί επιβαρύνοντας περισσότερο τη θέση του.
Χώρια που, -άσχετο αλλά πρέπει να το πούμε, όπως έχουμε επισημάνει άπειρες φορές, η χροιά της φωνής του Αλέξη θυμίζει με κωμικό τρόπο τη χροιά της φωνής του Ανδρέα Παπανδρέου. Μα ΕΝΤΕΛΩΣ!!!
Όσον αφορά τώρα τη στοχοθέτηση, αυτή μπορεί να χωριστεί σε δύο περιόδους:
-Πρώτον την περίοδο μέχρι την πρώτη χρεωκοπία και την επιβολή του μνημονίου, όπου το κομματίδιο απλά θα παρακολουθούσε κρυφά την φθορά των ηλίθιων αστικών κομμάτων αλλά θα παρενέβαινε μέσω των κυττάρων και πυρήνων του μαχαιρώνοντας τον κοινωνικό ιστό, πότε ματαιώνοντας επενδύσεις, πότε προκαλώντας αναταραχές στην παιδεία ή αλλού, στο δημόσιο τομέα, πότε ετοιμάζοντας τη νεολαία και κάνοντας την να μισεί το αστικό καθεστώς και τους θεσμούς του, έτσι, όπου μπορούμε να βοηθάμε τους ηλίθιους να αυτοκαταστρέφονται.
Δεύτερον, την μνημονιακή περίοδο αμέσως μετά την πρώτη χρεωκοπία, μέχρις ότου και εάν τα κατάφερναν να συνεννοηθούν οι αστοί μεταξύ τους. Με το που οι ηλίθιοι αστοί θα χρεοκοπούσαν τη χώρα για πρώτη φορά (έγινε το 2010), το κομματίδιο, έχοντας εξωτερική τεχνογνωσία, θα "καπέλωνε" όλα τα αντιμνημονιακά ρεύματα δίνοντας τους τεχνογνωσία ιδεολογικοποίησης και συγκλίνουσα ιδεολογική στόχευση έτσι ώστε να μπορούν να ενωθούν κάποτε σε ένα ρεύμα, χρησιμοποιώντας μεθόδους εμπείρων τεχνοκρατών κοινωνικής μηχανικής. Και πάλι, λίγο έλειψε ο αστικός κόσμος να μεταγάγει νίκη, καταγράφτηκαν δυο φορές πλεονάσματα, πάλεψε με το χρόνο αλλά οι ξένοι, γνωρίζοντας ότι μπορεί τα κουκιά και να μην έβγαιναν, "τράβηξαν την πρίζα" της παρούσας κυβέρνησης τον περασμένο Νοεμβριο του 2014. Η τρίτη περίοδος εξετάζεται στο επόμενο στάδιο.
- Κατάρρευση χώρας, αποσταθεροποίηση του Ευρώ
Αν όλα πάνε έτσι όπως το φαντάζομαι, κάπου στα τέλη άνοιξης- αρχές καλοκαιριού, οι οίκοι και τα funds όπως και τα στελέχη-εντολοδόχοι του πρώην κομματιδίου θα κάνουν "cash-out" ξεπουλώντας τη χώρα μας ΑΥΤΟΙ και όχι οι... επενδυτές που έφτυναν αίμα να έρθουν στην Ελλάδα, ενώ, λογικό είναι, το πλήγμα θα είναι βαρύτατο για την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο όλο. Βέβαια, κάπου, κάπως μετά από μέρες κάποια νέα κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας θα σχηματιστεί, κάπως η χώρα μπορεί να αρχίσει να λειτουργεί έστω και στην αρχή με στρατιωτικό νόμο, δεν ξέρουμε μήπως υπάρξει και εθνική τραγωδία με απώλεια εθνικών εδαφών (βλέπε Κύπρος, μόνο που αντί για την Κύπρο αυτή τη φορά ας προσέξουμε μην είναι τμήμα εσωτερικού εθνικού εδάφους) αλλά η ουσία είναι μία: από εκεί που ψευτο-κάτι κάναμε σα χώρα, έστω με το στρεβλό τρόπο που το κάναμε, μάλλον θα κάνουμε δεκαετία ή δεκαετίες να συνέλθουμε, εκτός αν η χώρα έχει βάλει μυαλό και περί το 2021 πλέον να είμαστε ήδη σε επουλωτική τροχιά ανόδου, και το 2025 να είμαστε σε καλό σημείο, μη σας πω ανερχόμενη τοπική καπιταλιστική δύναμη (μάλλον θα είναι ανθυγιεινό να αυτοπροσδιορίζεται κάποιος "αριστερός" τότε).
Με τι τίμημα όμως...
- Επίλογος. Τροφή για σκέψη.
Ας θυμηθούμε (και μην "κλειδώνετε τη σκέψη σας σε ιστορίες για το "πόσο μας κόστισαν οι Ολυμπιακοί αγώνες διότι υπάρχουν κάποιοι που λένε ότι μπορεί να είχαμε και όφελος http://presscode.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=18052%3Aath2004&catid=24%3Abusiness-today&Itemid=790) τι καλώς ή κακώς παρέλαβε ο νεώτερος Καραμανλής το 2004, όσον αφορά πχ την Αθήνα.
Με μια Αθήνα "κουτί" με αυτοκινητοδρόμους, αεροδρόμια και μετρό, με μια χώρα που θα μπορούσε να απογειωθεί. -ΜΗΝ ΑΠΟΣΠΑΣΤΕ από επιμέρους σκέψεις, δείτε την πλήρη εικόνα. Όμως, ο μαλθακός, άτολμος και δυσκίνητος εμφανισιακά και χαρακτηριολογικά ο πρωθυπουργός, με ανίκανο (typical Greek) το επιτελείο του ήταν εύκολος στόχος για την πρώτη δράση του δράματος ώσπου να ανδρωθεί το νεοπαγές κομμουνιστικό μόρφωμα σε κοινωνικό καρκίνο (μου φαίνεται το 2004 δεν είχε μπει καν στη βουλή).
Αντί να κάνουν ΑΜΕΣΩΣ όπως στο Μόναχο χρυσωρυχείο το ΟΑΚΑ, το άφησαν να σαπίζει, εκτός από τη Eurovision το 2006, κάτι συναυλίες και ποδοσφαιρικούς αγώνες όπου οι κάφροι το έφθειραν επιμελώς, δε μιλάω για τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις. Ταυτόχρονα είχαμε συνεχώς μα ΣΥΝΕΧΩΣ γκάφες που τις μάθαιναν τα "τσοντοκάναλα" όπως τα ονομάζουν κάποιοι "δημοκράτες" σήμερα, πριν τα μάθει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ελικόπτερα έπεφταν, υποκλοπές, φωτιές, παντού, κλπ, ενώ σε μια τρομερή επίδειξη στρατιωτικού τύπου επιμελητείας, το 2006 άρχισαν οι πορείες των φοιτητών για το άρθρο 16, υπαναχωρήσαντος και του "Γιωργάκη" από το ΠΑΣΟΚ, ενώ για πρώτη φορά φάνηκε ότι "κάτι έτρεχε" με τη "νεολαία" (τα πρώτα αποτελέσματα του νευρογλωσσικού προγραμματισμού- πλύσης εγκεφάλου στα σχολεία). Πολύ μίσος και μάλιστα αδικαιολόγητα, στην πιο ανθηρή οικονομικά περίοδο της Ελληνικής ιστορίας ever και όχι βέβαια υπό καθεστώς μνημονίου όπως τώρα.
Κατόπιν, έχουμε την αρχή της Ελληνικής τραγωδίας όπου μέσω παρακολουθήσεων, αποκαλύψεων, πυρκαγιών ανεξήγητων ή δυσανάλογων σε ένταση "εξεγέρσεων" θα έκαναν τον Κωνσταντίνο τον Β' τον Νωθρό να διαφύγει έντρομος, σε ένα συνδυασμό πολλαπλών καταγματικών χτυπημάτων, όπου αντί η οικονομία του 2004 να έχει απογειωθεί, τουναντίον, ένεκα ενός συνδυασμού βλακείας, ανικανότητας, κρατικίστικων και απαρχαιωμένων δομών, ενδεχομένων επιθετικών ενεργειών (160 πυρκαγιές τη μέρα το καλοκαίρι του 2007, "Δεκέμβρης" με ανικανότητα Παυλόπουλου, ανεξήγητη ικανότητα μάχης, μεγάλοι αριθμοί και τακτική υπεροχή των ανταρτών πόλεων), ο στόχος ήταν απλά να αναστραφεί η πορεία της χώρας πράγμα που επετεύχθη με την εκμετάλλευση όλων των αδυναμιών της κυβέρνησης Καραμανλή. Ο οποίος τελικά, κάποια στιγμή δραπέτευσε και ησύχασε, αφήνοντας μια χώρα σχεδόν κατεστραμμένη οικονομικά, με σχεδόν αν όχι διπλάσιο, πάντως πολύ μεγαλύτερο χρέος από ότι την παρέλαβε και με πολλούς να μιλάμε για ανεξήγητα συνδυασμένους παράγοντες επίθεσης, όπως και ένα GAP που μάλλον δεν κατάλαβε ότι ότι συνέβη στον αντίπαλό του θα συνέβαινε ΚΑΙ σε εκείνον. Και μετά, εφόσον η Ελλάδα έβγαινε ανεξήγητα τραυματισμένη, ήλθε και η κρίση και την αποτελείωσε, αυτή τη φορά με νέες εφεδρείες του Κακού εναντίον της.
Εδώ θέλω να σταθούμε λίγο:
Από εκείνα τα χρόνια η "ριζοσπαστική" "αριστερά" είχε αρχίσει να αλλάζει το λόγο της σε ένα περίεργο διχαστικό ιδίωμα όπου οι μεν "κουκουλοφόροι" του 2006-2008 (τους οποίους υπερασπιζόταν σθεναρά ο Στρατούλης και άλλοι) είχαν υιοθετήσει μια χιτλερικού ολοκληρωτισμού νοοτροπία διάχυσης ευθύνης (Γρηγορόπουλος- σκοτώθηκε ένας δικός μας; Θα σας κάψουμε διότι είστε νοικοκυραίοι αστοί και η ευθύνη είναι συλλογική γιατί η κοινωνία σας τον σκότωσε, σας καίμε τα μαγαζιά και σας σπάμε τις βιτρίνες γιατί εσείς μιλάτε για βιτρίνες ενώ εμείς μιλάμε για ζωές ώστε να πιέσετε εσείς να μη σκοτώνει η αστυνομία "συντρόφια μας"- θυμίζοντας το ένας Γερμανός στρατιώτης νεκρός = 50 Έλληνες στην κατοχή) κλπ.
Ταυτόχρονα άρχισαν και οι Λαζόπουλοι τις εκπομπές τους και γενικά "βρώμαγε μπαρούτι" ενώ τα νέα από την οικονομία "δεν ήταν καλά" παρά το γεγονός ότι ο Καραμανλής ο Β' ο Νωθρός διαβεβαίωνε ότι η οικονομία μας είναι "θωρακισμένη". Στο τέλος υπό το καθεστώς πλήρους πανικού έκανε εκλογές και έφυγε τρέχοντας ενώ ο αδαής Γιωργάκης παρελάμβανε την πιο καυτή πατάτα του Ελληνικού κράτους από το 1974, μην πω από το 1944...
Την πολιτεία του Αλέξη από εκεί και πέρα την ξέρετε, την έχετε ζήσει όλοι σας. Εκείνο που δεν θυμούνται πολλοί είναι ότι αυτή η επιθετικότητα, ο τσαμπουκάς, το άλλα αντ' άλλων, η ηθικολογική αλαζονεία με ύφος 1000 καρδιναλίων υπήρχε και πριν από την "κρίση". Θυμάμαι να μιλάω στο διαδίκτυο ακόμα και το 2005 (όπου πολλά από τα τρολς που μας επισκέπτονται δεν ήξεραν τι κουβαλούν στο βρακί τους) με ανθρώπους που ήταν άκρως επίμονοι και επιθετικοί στις απόψεις τους και ανακάτευαν την τράπουλα της συζήτησης, απαντούσαν ότι τους συνέφερε, έκαναν ad hominem επιθέσεις, λοιδορούσαν, και μιλάμε για άσχετα θέματα. Αυτή η επιθετικότητα η οποία βγήκε πλέον στη φόρα άγρια από το 2007 σε συνδυασμό με την αναίδεια του "νέου" αρχηγού τους τρόμαξε, η αλήθεια είναι, πολύ κόσμο. Όπως τρόμαξαν οι παλαβές απόψεις σχετικά με το μεταναστευτικό, τα εθνικά θέματα ("θα το ρισκάρουμε"), ενώ οι αλλοπρόσαλλες απαντήσεις τους για τα οικονομικά, το μίσος τους για τις μορφές οικονομικών αναπτυξιακών χρηματοδοτήσεων (τα λένε και επενδύσεις) αλλά κυρίως η εμφανής άγνοια του πως λειτουργεί ο σύγχρονος κόσμος, επίσης τρόμαζε και τρομάζει.
Και εδώ θα ήθελα να επαναλάβω την πάγια προσωπική μου εκτίμηση ότι η μετεωρική αύξηση των ποσοστών του συγκεκριμένου κόμματος δεν εξηγείται αν κοιτάξει κανείς το χαμηλό επίπεδο πολιτικής κοινωνικής οικονομικής και πολιτισμικής στάθμης των ανθρώπων που πρόκειται να μας κυβερνήσουν (ΑΝ). Τολμώ δε ευθέως να πω πως υπάρχει από πίσω τους ένας σκιώδης μηχανισμός ο οποίος έχει κάνει εξαιρετικής ακρίβειας δουλειά. Σιγά μην οι ΣτατούλοΛαφαζάνηδες ήταν ικανοί για τέτοια εξαιρετικής στόχευσης χειρουργική προπαγάνδα. Γνωρίζουμε εξάλλου για τις επαφές του αρχηγού τους εντός και εκτός Ελλάδος με διεθνείς κροίσους, πέρα από το γεγονός ότι μπορεί μεν λεκτικά να υβρίζει τους πάντες και ιδίως τον pluto ΑΛΛΑ έχει συμφάγει και συναντηθεί με σχεδόν τους ΠΑΝΤΕΣ από όσους κατηγορεί.
Σκεφτείτε το. Επαναλαμβάνω: Ενδέχεται η Ελλάδα όντως να είναι στόχος "οικονομικής δολοφονίας" έστω, όπως το λέει η Naomi Klein. Ενδέχεται όμως η τελευταία πράξη αυτής της απίστευτης ιστορίας να μην τελείωσε το 2010 αλλά ΝΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΥΡΙΟ Κυριακή 25/1/2015.
Σε αυτή την περίπτωση κάντε το καθήκον σας όλοι, όπως το καταλαβαίνετε και απλά αν σας λένε κάτι τα όσα διαβάσατε πράξτε ανάλογα με τη συνείδηση σας. Εύχομαι ολόψυχα να ΜΗΝ έχω δίκιο και να αλλάξει πορεία η χώρα προς το καλύτερο, οπότε αυτά που έγραψα να μείνουν μνημεία αχαλίνωτης σκέψης.
Αν όμως τα πράγματα εξελιχτούν κατά κάποιο τρόπο παρόμοια με αυτά που περιγράφω εδώ, κάντε μου μια χάρη: ΜΗΝ τους αφήσετε να φτάσουν στο αεροδρόμιο. Μην τους αφήσετε να φύγουν από τη χώρα.
Αυτό και καλή ψήφο. KK2
YΓ. Από αύριο-μεθαύριο μετά από μια σύντομη επαφή, μπορεί να λείψω κάμποσες μέρες, καθόσον δεν είμαι και στην καλύτερη κατάσταση οικονομικά και ψυχολογικά.
Είθε ο Θεός, ο Μανιτού, ο εαυτός σας ή ότι άλλο πιστεύετε, να είναι μαζί σας. Κρατηθείτε. Λογικά, έρχονται δύσκολες μέρες.
_______________________________
ΣΥΡΙΖΑ και Αγανακτισμένη Προπαγάνδα, Πέντε Χρόνια Μετά
του ΚΚ2 (20.04.2016)
Μεγάλο Αφιέρωμα για την Επέτειο της Αρχής της Ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ…
